KT600 vs nForce2 - Abit, MSI i Asus -

M E N U

» Nowości

» Archiwum

» Recenzje / Testy

» Board

» Rejestracja

Szukaj @ TwojePC

RECENZJE | KT600 vs nForce2 - Abit, MSI i Asus

KT600 vs nForce2 - Abit, MSI i Asus Autor: Lancer \| Data: 30/09/03
Historia chipsetów VIA i NVIDIA przypomina prawdziwy wyścig. Dwa lata temu, w świat poszły słuchy o tym, że NVIDIA przygotowuje swój pierwszy chipset - bynajmniej nie graficzny. W światku producentów płyt głównych zawrzało. W owym czasie szczególnie oblegana była platforma AMD, z powoli zdobywającymi rynek pamięciami DDR. Wówczas konkurencja już była spora - AMD 760, SiS 745, VIA KT266 i Ali Magik1. Aby coś "skubnąć" z tego rynku, trzeba było stworzyć naprawdę niezły produkt. NVIDIA się postarała i urodziła w końcu nForce. Układ mimo kilku innowacji nie zdobył popularności głównie przez debiut doskonałego chipu VIA KT266A i wielu własnych niedomagań. Czas mijał i przez rok VIA dzięki kontynuacji linii KTxxx niemal zdominowała rynek. Jednak rok temu NVIDIA stworzyła nowy układ - nForce 2. Zasadniczo bardzo podobny do swego pierwowzoru, jednak wyleczony z większości wad poprzednika i obdarzony nowymi funkcjami. Dzięki udanej konstrukcji nForce i niemocy konstrukcyjnej VIA, sytuacja odwróciła się i dominant powoli tracił udział w rynku. W kwestii wydajności, jak i własnych możliwości KT400 sporo ustępował przeciwnikowi. Aby zatrzymać ekspansję NVIDII należało coś zrobić. KT400A okazał się niewiele lepszy od swego pierwowzoru. Było to zbyt mało. Oto więc pojawił się KT600. Drugi kontratak miał być lepiej przygotowany. Co z niego wynikło? Przekonajmy się w tym artykule. Czy NVIDIA ze swoją najnowszą edycją chipu nForce 2, czyli Ultra 400 wyjdzie obronną ręką? A może KT600 przywróci pierwszą pozycję VIA? Przyjrzyjmy się bliżej testom porównawczym przeprowadzonym przy użyciu płyt głównych MSI KT6 Delta (dostarczył MSI Polska) i Abit KV7 (dostarczył ABIT Polska) oraz Asus A7N8X Deluxe (dostarczył AMD.PL) przeprowadzone na procesorze AMD Athlon 3200+.

Chipset VIA KT600

Bohater niniejszego artykułu, czyli chip VIA KT600 jest tradycyjną konstrukcją, w której istnieje wyraźny podział na mostek północny KT600 i południowy VT8237. Najważniejsze z wydajnościowego punktu widzenia są zmiany poczynione w mostku północnym. Chip składa się z czterech elementów. Interfejsu procesora, karty graficznej, kontrolera pamięci i układu komunikacji z mostkiem południowym.
Szyna komunikacji z procesorem pozwala na pracę ze wszystkimi układami rodziny K7 przeznaczonymi na gniazdo SocketA poczynając od Durona 600 na 100MHz FSB, a na AthlonieXP 3200+ z FSB 200MHz kończąc. Mamy więc obsługę magistrali taktowanej zegarem 100/133/166/200MHz. Oczywiście w charakterystycznym dla szyny EV6 trybie DDR. Dla przypomnienia wcześniejsze układy obsługiwały: KT266 i KT266A 100/133MHz FSB, KT333/400/400A 100/133/166MHz FSB.

Kontroler magistrali AGP potrafi pracować z kartami zgodnymi ze specyfikacją AGP2.0 i 3.0 zasilanymi napięciem 0,8 i 1,5V, czyli mówiąc popularnie AGP 4x i 8x.

Najważniejsze zmiany z wydajnościowego punktu widzenia zaszły w kontrolerze pamięci. Zasadniczo nie zmieniony od czasów KT266A przeszedł liczne modyfikacje. Konstrukcja nazwana FastStream64 po raz pierwszy pojawiła się przy układach KT400A, ale w KT600 przeszła pewne modyfikacje. Konstrukcja zasadniczo ma dostarczyć wydajność zbliżoną do dwukanałowego układu nForce przy minimalizacji kosztów - czytaj prostszej i tańszej w produkcji architekturze jednokanałowej. Przebudowano bufory przechowujące dane z pamięci, co pozwala skrócić czas dostępu do pamięci (m.in. poprzez skrócenie czasu opróżniania tychże buforów). Wprowadzono coś na kształt jednostki pobrań wyprzedzających znaną z Athlona Palomino, a w działaniu podobną do tej z chipu nForce. Kontroler pamięci umożliwia w pełni sprawną współpracę z pamięciami PC400 nawet mimo użycia procesora z niższym FSB (VIA od zawsze robiła chipy z możliwością asynchronicznej pracy). Jak dobrze pamiętamy była to jedna z bolączek KT400, która w połączeniu z pamięciami taktowanymi zegarem 200MHz znacząco traciła na wydajności. Poprawna obsługa standardu pamięci PC400 jest niezbędna w przypadku pracy z najszybszymi Athlonami korzystającymi z 200MHz magistrali. Obsługiwane są wszystkie zaakceptowane przez JEDEC typy pamięci, a więc PC1600/2100/2700/3200 w ilości 3GB dla standardu PC2700 i 2GB dla PC3200 (2 moduły dwustronne).

Mostek północny łączy się z południowym przez dedykowana szynę V-Link 8x o przepustowości 1024MB/s.

Warto też wspomnieć o bardzo sztywnym połączeniu magistrali procesora i szyną AGP (a przez to i PCI, bowiem ich taktowania są od siebie zależne). Rozwiązanie VIA korzysta z tradycyjnych mnożników od 2/3 dla FSB 100MHz, aż po 1/3 dla 200MHz FSB by AGP miało zegar 66MHz (a tym samym PCI 33MHz). Skutkiem jest zależne od wzrostu FSB taktowanie magistral AGP/PCI. Układy NVIDII, Intela czy SiS już dawno uniezależniły taktowanie magistrali FSB od AGP/PCI. Tym samym wzrost prędkości magistrali procesora nie wpływa na pracę pozostałych interfejsów. Oczywiście rozwiązanie to jest najbardziej przydatne dla overclockerów, bowiem ci podkręcając chipset przez zwiększanie zegara FSB nie muszą martwić się o niebezpieczeństwo uszkodzenia urządzeń rozszerzających. W chipie VIA nie ma też w związku z przyjętym rozwiązaniem możliwości samodzielnego dobrania taktowania AGP/PCI z dokładnością do 1MHz, którą to możliwość posiadają chipy konkurencji..

Poważną nowością jest mostek południowy. VIA zawarła w nim wsparcie dla dwóch kanałów SerialATA150, obok dwóch tradycyjnych kanałów PATA133. Co ważne kontroler ma też obsługę funkcji RAID 0 i 1 dla napędów SATA. Dodatkowo jeśli producent umieści dedykowany układ PHY wówczas wspierany jest RAID w trybie 0+1.

Do obsługiwanych do tej pory 6 portów USB dodano 2 kolejne i tym samym płyta z VT8237 może obsłużyć nawet 8 urządzeń USB 2.0.

Nie zapomniano też o dźwięku. Układ VIA Vinyl Audio zasadniczo składa się z prostego kodeka VT1616 znanego jako Six-TRAC Audio, a obsługującego dźwięk 5.1. Dodatkowo istnieje możliwość sprzęgnięcia tym kodekiem układu dźwiękowego VIA Envy-24PT. Takie rozwiązanie leży już w gestii producenta płyty głównej, ale daje naprawdę spore możliwości. 24bitowa rozdzielczość (VT1616 ze swymi 18bitami jest jednak wąskim kanałem) dźwięku, przy częstotliwości próbkowania 96kHz, wsparcie dla systemów dźwięku 7.1 (Dolby Digital EX) przy użyciu technologii Seansaura.

Chip jak na nowoczesną konstrukcję przystało zawiera zintegrowany kontroler LAN 10/100Mbit. Za obsługę sieci odpowiada układ VIA VT6183. W przeciwieństwie do rozwiązań konkurencji zabrakło jednak gigabitowego ethernetu znanego z układów Intela, czy też dualLAN z nForce2. W przeciwieństwie do swego głównego przeciwnika nie ma również zintegrowanego kontrolera FireWire.

Cóż, oto podstawy teoretyczne chipu. Spójrzmy w praktyce - na przykładzie Abita i MSI - jak producenci zagospodarowali możliwości układu KT600 w swoich płytach.

Abit KV7

Płyta Abita zgodnie z nową polityką oparta jest o czerwony laminat. Przypomina tym samym nieco MSI. Różnicą jednak jest nieco inny odcień koloru. Cóż w sumie to szczegół. Wyrób zbudowany jest na bazie układu KT600 z mostkiem południowym VT8237. Warto wspomnieć o opartym na tym samym PCB innym wyrobem Abita, modelu KD7A na chipie KT400A z mostkiem południowym VT8235.

Wróćmy jednak do naszego bohatera. Abit jest stosunkowo wąski mając tylko 21cm szerokości. Płyta nie zawiera na swojej powierzchni żadnych dodatków poza podstawowymi kontrolerami. Pozwala to zaoszczędzić koszty i osadzić płytę w starszych obudowach nie ograniczając swą wielkością możliwych do obsadzenia zatok napędów 5,25". Abit oferuje wsparcie dla wszystkich procesorów SocketA łącznie z najnowszymi na FSB200MHz. RAM można obsadzić w trzech bankach pamięci. Pozostałe sloty to port AGP 8x, 5 slotów PCI. Przez mostek południowy płyta obsługuje 2 kanały PATA i tyle samo SATA z funkcjami RAID 1 i 0. Brak kontrolera PHY. Ciekawie rozwiązano wyprowadzenia portów dysków HDD, choć Abit w tek kwestii zdołał nas już przyzwyczaić (patrz: recenzja Abita BH7). Umieszczono je przy prawej krawędzi płyty wygięte równolegle do laminatu - są w pozycji leżącej. Tym samym kable nie wpinane są pionowo w płytę ale w "bok" płyty. Dzięki temu nie plączą się one i nie przeszkadzają jeśli obsadzimy płytę długą kartą graficzną, a ma to duże znaczenie jeśli wziąć pod uwagę wielkość płyty.

Zawarto wsparcie dla 8 portów USB2.0, z których 4 umieszczono na krawędzi płyty, a kolejne 4 znalazły się na śledziu. Zintegrowany dźwięk w postaci układu Vinyl Audio oparto o prosty kodek VT1616, czyli opisany już Six TRAC Audio. Tym samym otrzymujemy wsparcie dla dźwięku przestrzennego 5,1. Co ciekawe stosowne wyjścia zawarto na krawędzi płyty i jest to cała bateria. Wyjścia na głośniki przednie i tylne oraz głośnika centralnego/niskotonowego, wejście mikrofonowe, line-in, S/PDIF out. Kontroler LAN obsługiwany jest przez układ VIA VT6103. Płyta posiada 1 port LPT i tylko 1COM. Wyjścia uzupełniają PS/2. Brakuje GamePortu.

Mostek północny chłodzony jest przez niewielki radiator z wentylatorem. Laminat zawiera końcówki do podpięcia aż 4 wentylatorków. Złącza zasilające płytę to wtyczki ATX, a także AUX linii 12V.

Do samego rozmieszczenia elementów nie można mieć większych zastrzeżeń. Powtarzany najczęściej błąd tj. umieszczanie slotów DIMM zbyt blisko portu AGP - tu nie istnieje.. Zaczepy pamięci otwierają się szeroko nie kolidując z kartą graficzną. Równolegle do dolnej krawędzi i przy samym brzegu płyty umieszczono złącze napędu FDD. Umiejscowienie to wymusza niewygodne ciągnięcie kabelka do tegoż napędu przesłaniając częściowo sloty PCI. Wadą jest umieszczenie gniazda procesora SocketA. Konstruktorzy powinni byli obrócić je o 90-stopni. Dlaczego? W górnej części gniazda zapina się radiator. Ponieważ znajduje się ono tuż przy samej krawędzi płyty, po wkręceniu jej do obudowy może być czasami zbyt mało miejsca na wsadzenia śrubokręta i odczepienie radiatora. W skrajnym wypadku (niska obudowa, duży radiator) trzeba wręcz wykręcać płytę by zdjąć radiator, bo inaczej śrubokręta nie ma jak wcisnąć. Wystarczy obrócić gniazdo o 90-stopni i sprawa się prostuje.

Zawartość BIOSu ucieszy amatorów overclockingu. Vcore można podnieść aż do 2,35V, napięcie pamięci do 2,8V, a portu AGP do 1,65V. Rzadko spotykana możliwość podniesienia napięcia chipsetu - aż do 2,95V. Częstotliwość FSB od 100 do 250MHz. Regulacja mnożnika PCI 1/3, 1/4, 1/5 i 1/6. W BIOSie nie zabrakło oczywiście menu monitoringu sprzętowego i możliwości ręcznego dostrojenia wszelkich możliwych do wymyślenia timingów pamięci. BIOS zawiera opcję FanEQ pozwalającą dostosować prędkość obrotową wentylatora do parametrów termalnych procesora. Ręcznie można też ustawić mnożniki szyny PCI od FSB w zakresie od 1/3 aż do 1/6. Pudełko zawiera po jednym kablu PATA133 i FDD, 2 kable SATA wraz z przejściówką zasilająca MOLEX=>SATA. Jest też wyprowadzenie dla 2 portów USB wpinanych w płytę. Niestety dołączona płyta CD poza sterownikami i dołączonym programem monitorującym HardwareDoctor nie zawiera żadnego dodatkowego oprogramowania. Wersja minimum.

MSI KT6 Delta-FIS2R

Płyta MSI oparta o czerwony lamina pełnego formatu ATX. Jest to więc gabarytowo dokładne przeciwieństwo Abita. Posunięcie takie było skutkiem chęci zintegrowania kilku dodatków z funkcjami, których standardowo chip KT600 nie obsługuje. Podstawą płyty jednak jest oczywiście chip KT600 z mostkiem południowym VT8237. MSi stworzyła całą rodzinę płyt opartych o tym samym laminacie, a różniące się dodatkami. Najsłabsza jest KT6 Delta-SR, KT6 Delta-LSR z kontrolerem LAN, KT6 Delta-FISR z gigabitowym LANem i FireWire, oraz opisywaną w niniejszym artykule KT6 Delta-FIS2R. .

Płytę wyposażono w 3 porty pamięci DDR z obsługiwanymi formatami pamięci od PC1600 do PC3200 kończąc. 5 slotów PCI uzupełnia 1 gniazdo AGP3.0. Sporą (nie)spodzianką jest obecność tylko 1 gniazda procesora SocketA! :) Przez mostek południowy umożliwiono obsługę 2 portów PATA133 i 2 SATA150 z funkcją RAID 0 i 1 oraz USB 2.0 z 6 portami na krawędzi i 2 na śledziu. Pozostałe oferowane funkcje płyta obsługuje przez zintegrowane komponenty:

Układ dźwiękowy oparty o kodeku C-Media 9739A ze wsparciem dla 6 głośników standardu 5,1. Na krawędzi umieszczono tylko 3 wyjścia audio. Dodatkowe wyprowadzenia dla głośników tylnych, centralnego oraz S/PDIF dołącza się na stosownym śledziu.
Kontroler RAID dla jednego kanału PATA133 i dwóch SATA w standardach 1, 0 i 0+1-funkcji, której brakuje w VT8273. Opcje te kontroluje chip Promise PDC20378
Gigabitowy LAN dzięki chipowi Brooktree BCM5788.
Kontroler standardu FireWire IEEE1394 VIA VT6306.
Mostek północny chłodzony jest przez radiator z wentylatorkiem. Złącza uzupełniają porty PS/2, 1xLPT i 2xCOM. Na laminacie umieszczono tylko 2 złącza dla wentylatorów FAN. Podobnie jak Abit tak i tu płyta zasilana jest z wtyczki ATX oraz dodatkowej AUX 12V.

Konstruktorzy popełnili ten sam błąd co inżynierowie z Abita. Problem tyczy się gniazda procesora SocketA. Tu jest jeszcze gorzej, gdyż górna część gniazda znajduje się jeszcze bliżej krawędzi płyty, przez co miejsca do manipulacje jest jeszcze mniej i ciężko zdjąć uprzednio wciśnięty radiator bez co najmniej wykręcenia zasilacza. W Abicie jest trochę więcej miejsca - tu margines jest mniejszy. Sloty pamięci nie wchodzą w kolizję z portem AGP.

MSI na swych nowych wyrobach stosuje chip CoreCell. Nie zabrakło go na płycie KT6 Delta. Jego funkcje zostały już przy recenzji MSI 848P. Nie ma więc co się powtarzać.

Opcje zawarte w BIOSie pozwalają na podnoszenie FSB do 280MHz, zmianę napięcia Vcore od 1,35 do 2,3V, podniesienie napięcia chipsetu do 2,8V, napięcia AGP - 2,1V oraz pamięci Vmem do 3,3V. W tym zakresie są to więc wartości nieco wyższe od tego co oferuje Abit. BIOS pozwala także regulować wszystkie ważniejsze parametry pracy pamięci. Jest ich mniej niż u Abita, ale nie powinniśmy mimo to czuć się mniej usatysfakcjonowani.

Pudełko zawiera po jednym kablu PATA133 i FDD. Do tego 4 kable SATA150 z przejściówką zasilającą dyski twarde SATA. Śledź USB2.0 z diodami diagnostycznymi D-Bracked oraz dodatkowy z wyprowadzeniami audio - zarówno cyfrowymi, jak i analogowymi, nie zapomniano też o wyprowadzeniach z kontrolera FireWire. Płytka CD zawiera oprogramowanie do podkręcania systemu z poziomu systemu operacyjnego - CoreCenter, oprogramowanie monitorujące PC Alert 4, Smart Key, menadżer pamięci GoodMem. Jest też program antywirusowy Trend PC-cillin2002 - często spotykany jako dodatek do różnych płyt głównych. Do płyty dostarczany jest jeszcze dodatkowy pakiet z programami: Adobe Photoshop Album, Media Dialer, Virtual Drive, WinDVD, WinRIP oraz RestoreIT!. Całkiem bogato.

Testy

Przed tabelkologią chwila o problemach. Niestety płyta Abita nie chciała działać z kluczową dla wydajności płyt głównych na chipach VIA opcją Command Rate ustawioną na 1T. Jakakolwiek kombinacja innych ustawień pamięci (łagodne/ostre) z opcją ustawioną na 1T powodowała serię niebieskich ekranów. Tylko ustawienie 2T działało bez zastrzeżeń. Drugą nie działającą opcją była DDR400+WTRP timing Controll. Po ustawieniu jej na 1T i zapisaniu ustawień BIOSu, następnie po ponownym wejściem do BIOSu okazywało się, że płyta automatycznie ustawia je ponownie na 2T. I tak w kółko.... Te dwie opcje oczywiście nie mogą nie mieć wpływu na wydajność płyty.

MSI też sprawiło mały kłopot. Po ustawieniu opcji Fast Command na najwyższy poziom (najkrótsze timingi) płyta nie podnosiła się. Wystarczyło ustawić na Fast (zamiast Turbo) i problemów więcej nie było.

Problemów z płytami zapewne by nie było, gdybym nie stosował najostrzejszych timingów dla pamięci. Przy łagodnych ustawieniach byłoby wszystko OK.

Jeśli już wymieniamy problemy, to ostatnie słowo tyczy się Asusa A7N8X. Płyta nie działała stabilnie na 200MHz FSB. Rozwiązanie problemu okazało się proste - wentylator dmuchający na gorący radiator mostka północnego i wszystko "gra".

Gwoli ścisłości warto dodać, że w poniższych testach płyta Asusa na dwukanałowym chipie nForce 2 działała obsadzona tylko jednym modułem pamięci, a więc pracowała w trybie 64bit. Testy Asusa kontra KT600 przy użyciu pamięci dualDDR wykonałem w drugiej części testów.
Pierwszy test i pierwsze pozytywne zaskoczenie. Płyta MSI niemal tak samo wydajna jak Asusa. Niestety Abit tak jak się spodziewałem trochę z tyłu. Brak Command Rate 1T obniżył wydajność.
Utrata pełni władzy przez kontroler pamięci chipu na płycie Abita powoduje uwidoczniony przez benchmark spadek wydajności. MSI kolejny raz okazuje się nieco mniej wydajny od nForce, ale nie jest to różnica duża. Jeśli już jednak przyrównać Abita do Asusa to można uznać KT600 za sporo mniej wydajny układ.
Pokonany! Tylko raz i nieznacznie, ale jednak Asus okazał się troszkę wolniejszy od MSI na układzie VIA KT600. Abit też nie trak dużo z tyłu.
Najbardziej rzucająca się w oczy jest różnica wydajności podsystemu pamięci. Abit traci 12% do Asusa. Test samego procesora wypadł jednakowo szybko dla trojga płyt, za to operacje dyskowe przebiegały sprawniej na płycie Abita.
Sandra w testach niskopoziomowych procesora szybciej zadziałała z układami VIA. Abit zdecydowanie przyspieszył w pierwszym teście. Szkoda tylko że tak sporadycznie, a i w praktyce nie ma to znaczenia. W teście jednostki zmiennoprzecinkowej też był najszybszy. Troszkę dziwnie wypadły testy pamięci nForce, który wyraźnie zwolnił. MSI zdecydowanie najszybciej komunikuje się z pamięcią.
VIA KT600 w wydaniu MSI nieznacznie mniej sprawniej radzi siebie w stosunku do nForce2 w trzech testach, by w OpenGL HW-L przyspieszyć. Niezły wynik!
Abit niestety widocznie odstaje. MSI czasami nie jest w stanie dogonić Asusa, choć sytuacja w zależności od podtestu się zmienia.
Cachemem wszystko tłumaczy. Odczyt najszybciej przebiegał na MSI. Ponad 100MB różnicy w stosunku do Asusa A7N8X to sporo. Abit ze swymi 1600MB gdzieś z tyłu. Zapis odbywał się już jednak dużo sprawniej i pod tym względem VIA ma sporo do nadrobienia. Podobnież sprawa ma się z opóźnieniami. Szczególnie Abit sromotnie tu przegrywa.

Podkręcanie

Płyty zbudowane na układzie KT600 już na dzień dobry mają rzecz jeżącą włos na głowie domorosłego "podkręcacza". Częstotliwość PCI niestety nie jest stała i wraz ze wzrostem taktowania FSB odpowiednio rośnie również i jej częstotliwość. Tu nForce ze stale przydzieloną częstotliwością PCI 33MHz ma zdecydowaną przewagę.

Nie zważając na te dolegliwości podjąłem się testu overclockingu płyty. I tak Abit pracował stabilnie przy FSB 220MHz. Wartość 225MHz powodowała już problemy w programie Prime95 - po kilkunastu minutach pojawiał się błąd. Windows ładował się do 230MHz, ale Prime już w pierwszych sekundach kończył pracę komunikatem o błędzie. Więcej nie próbowałem. Niestety podnoszenie napięcia na mostku północnym niewiele dawało. Nawet na 2,9V wartość FSB 225MHz była niestabilna. Oczywiście pozostaje jeszcze kwestia chłodzenia. Z oryginalnym coolerem na mostku północym było dosyć ciepło. Po zmianie na coś większego efekt byłby zapewne lepszy.

MSI zachowało się podobnie. Płyta dociągnęła do 220MHz całkowicie stabilnie. Max. co wycisnąłem to 240MHz - Windows pojawiał się do 230MHz. Granica stabilności kończy się na 225MHz. Przy tym taktowaniu płyta zachowała się podobnie jak Abit. "Rock Solid" zyskałem dopiero przy wspomnianych 220MHz.

Ponieważ oryginalnie procesor chłodzony był przez stosunkowo niewielki cooler więc szokujących efektów podkręcania nie osiągnąłem. Abit wykręcił procesor na 2300MHz (200*12,5), MSI był nieco słabszy - tylko 2275MHz (182*12,5). Wszytko przy tym samym napięciu zasilającym - 1,8V. Daleko jeszcze do końca możliwości procesora. Z testów na chłodzeniu wodnym (blok wodny Nukleon) wynika bowiem, że CPU bez trudu osiąga 2,5GHz.

KT600 vs dualDDR

Oczywiście KT600 nie potrafi pracować w trybie dualDDR, ale powyższe wyniki zdjęte z platformy nForce2 w trybie singleDDR mogą niektórych nie usatysfakcjonować. Pokrótce więc przedstawię testy zrobione w trybie dwukanałowym. To ostateczna broń NVIDII. W trybie jednokanałowym VIA dobrze osadzona (MSI) depcze po piętach dla konkurencyjnego chipu. Dozbrajamy więc nForce i zobaczmy co się stanie teraz.

Tryb 128-bitowy dualDDR z oczywistych powodów nie jest w stanie w takim stopniu dać mocy dla procesorów K7 jak 128-bitowy DDR dla Pentium4. Pewien wzrost jest jednak widoczny i tym samym nForce 2 jest w stanie odskoczyć od KT600. Wydawać by się mogło, że jednokanałowy chip powinien być wystarczający dla potrzeb Athlona. VIA jednak nie stworzyła układu tak szybkiego w trybie jednokanałowym, jak topowy układ dwukanałowy NVIDII. Właśnie dlatego na jesień tego roku zapowiadane jest kolejne rozwiązanie VIA. Firma ta w końcu zdecydowała się na bezpośrednią odpowiedź na nForce. KT880 ma być pierwszym dwukanałowym chipem VIA, a zarazem ostatnim dla K7 od tej firmy. Mimo debiutu procesorów K8 starsza generacja ze względu na koszty i wciąż bardzo wysoką wydajność jeszcze długo będzie obecna na rynku. Za kwestię honoru, można więc uznać chęć odzyskania korony wydajności, a może i nawet ilości obsługiwanych funkcji przez nowy chip VIA. Tylko czy nie za późno?

Słowo na finał

KT600 z pewnością nie jest rewelacją jaką okazał się chip nForce 2. Spóźniony i nie tak nowoczesny, choć jako jedyny dla platformy K7 już teraz dostarcza wsparcie dla SerialATA. Niemniej jednak prostsza konstrukcja mostka północnego skutkuje niższymi kosztami produktu, a w finale tańszą płytą główną z uproszczonymi liniami adresowo-danymi. I tu może tkwić strategia VIA.

MSI wydało płytę szybką, wydajnością nie ustępującą jednokanałowemu chipsetowi nForce2 400. Dobre wyposażenie, spore możliwości overclockerskie. Uwagę może budzić jedynie słaby układ dźwiękowy. Producent nie zdecydował się na zastosowanie układu VIA Envy24. Zawartość pudełka również nie budzi zastrzeżeń. Słowem płyta godna polecenia. No tak ale ta cena... ponad 600zł to zdecydowanie przesada. Za kilkanaście złotych mniej, można dostać bogato wyposażoną płytę na chipie nForce2 Ultra 400 z mostkiem południowym MCP-T, oferujący doskonałej jakości dźwięk. Jeśli jednak cena ustali się na bardziej akceptowalnym poziomie, wówczas można śmiało oprzeć o nią swój komputer. Dlatego też, za wysoką wydajność, bogate wyposażenie i dobre narzędzia overclocerskie płyta powinna dostać nasz znaczek jakości. Cóż, jednak mimo iż w kategorii Power cena nie ma znaczenia, to jednak w tym miejscu wyjątkowo zaprotestuję i nie dam nic. A to w drodze sprzeciwu... Jeśli jednak zobaczycie gdzieś MSI KT6 Delta-FIS2R za 500zł to wspomnijcie ten test, a znaczek jakości TPC sam pojawi się przed oczyma.

Abit niestety rozczarował. Płyta okazała się wolniejsza od MSI, a to za sprawą niemożności ustawienia najostrzejszych parametrów pracy. Winić w tym miejscu można słaby egzemplarz chipu bądź niedopracowany BIOS. Inni powinni mieć więcej szczęścia. Cenowo też mogło by być troszkę lepiej. 370zł to mimo wszystko ciut zbyt dużo, zwłaszcza jeśli przyrównać tą kwotę do bezpośrednich konkurentów - płyt z jednokanałowym nForce 2 już za około 340zl. Abit ma on jednak jedną przewagę nad tanimi wyrobami z nForce. SATA, coś czego powoli zaczyna brakować produktom NVIDII.

VIA KT600 można uznać za dosyć udany układ. Nie wniósł ze sobą tak wiele, jak niektórzy się spodziewali, nie jest takim odkryciem jakim okazał się nForce. VIA drogą ewolucji doskonali swe produkty. Szkoda tylko, że czasami trzeba czekać na poprawkę obecnego układu by dostać to czego spodziewamy od dawna.