|
© 2001, TwojePC.pl
|
 |
S P R Z Ę T |
 |
| . |
 DURON 850 MHz ma magistrali 100 MHz oraz 133 MHz - TEST
|
|
Stefan
30/04/01
|
Prezentuję dziś raport z ponadmiesięcznych zmagań z procesorem Duron 850 MHz, który dzięki uprzejmości Małgorzaty Nowak z AMD trafił do naszego laboratorium. W momencie gdy trafiał do nas był najszybszym procesorem z serii Duron. Obecnie na rynku dostępne są także wersje taktowane zegarem 900 MHz. Faktem jest, że procesor ten był już opisywany na łamach innych serwisów. Niemniej jednak, oprócz typowych testów wydajności, chciałbym naszym Czytelnikom zaproponować coś więcej. Ostatnio bowiem wiele mówi się na temat różnic pomiędzy procesorami AMD taktowanymi magistralą 100 MHz a 133 MHz. Mogliście wcześniej czytać o tym na łamach TPC. Zatem oprócz standardowego przetestowania Durona 850 MHz odpowiem na pytanie - jaka jest praktyczna różnica pomiędzy gigahercowym Duronem pracującym w trybie 10x100 MHz a 7.5x133 MHz; czym mam nadzieję owocnie zakończę dyskusję 100 MHz versus 133 MHz.
|
KONFIGURACJA TESTOWA
Ponieważ procesory AMD Duron są na naszym rynku obecne od dłuższego czasu i zaskarbiły sobie uznanie użytkowników, tak więc pozwolę sobie na pominięcie podstawowych kwestii związanych z ich architekturą, pomysłami AMD na pamięć podręczną drugiego poziomu czy magistralę EV6. Przejdźmy zatem do konfiguracji testowej. Właśnie jedną z głównych przyczyn tak późnego opublikowania testu były moje wymagania dotyczące sprzętu. Sam bowiem dysponowałem kartami graficznymi Voodoo3 2000 oraz MSI GeForce2 MX oraz pamięciami, które nie były w stanie pracować w trybie 2-2-2. Chciałem jednak, aby był to prawdziwy test możliwości procesora, nieobciążony teoretycznym wąskim gardłem, jakim może być karta graficzna. Trzeba więc było troszkę czasu zanim trafiły do nas dwie kości Siemens 128 MB 2-2-2 oraz Creative GeForce2 GTS. Pełna konfiguracja przedstawiała się następująco:
- PROCESOR: AMD Duron 850
- PŁYTA GŁÓWNA: ASUS A7V133
- PAMIĘĆ: Siemens Infineon 2-2-2
- KARTA GRAFICZNA: Creative GeForce2 GTS
- DYSK TWARDY: IBM 30 GB (z serii tych padających)
- CHŁODZENIE: CoolerMaster
- OPROGRAMOWANIE:
- WINDOWS 98 SE
- DirectX 8.0a
- VIA 4-in-1 4.29a
- Detonators 12.00
PROGRAMY TESTUJĄCE
W tej dziedzinie nie byłem zbytnio nowatorski i zdecydowałem się na można by powiedzieć standardowy zestaw. Do przetestowania wydajności trzech różnych typów "silników graficznych" wybrałem Quake III Arena, Unreal Tournament oraz MDK2. Aby dopełnić obraz dotyczący zastosowań graficznych dodałem SPECviewperf 6.1.2 jako całościowy test wydajności Open GL oraz Video 2000 jako dobry test kodowania i dekodowania MPEG2. Całość zaś niejako musiałem zakończyć wysoce kontrowersyjną klasyką czyli 3DMark 2000 oraz 3DMark 2001. W celu porównania wydajności pomiędzy magistralą 100 MHz a 133 MHz użyłem czysto akademickiego benchmarku, to jest Science Mark 1.0. Na koniec zaś równie kontrowersyjny benchmark, to znaczy SiSoft Sandra 2001se. Wybierając programy testujące chciałem osiągnąć dwie rzeczy - wszechstronność oraz przejrzystość wyników. Zwiększając liczbę testów zmniejszałem przejrzystość wyników. Skoro moim celem nie było zarzucenie Was tonami tabelek, zatem musiałem z niektórych programów benchmarkujących zrezygnować. W ostatniej kolumnie wyników każdego z programów testujących podaję procentową różnicę pomiędzy wynikami uzyskanymi na magistrali 100 MHz a 133 MHz. W podsumowaniu postaram się jakoś skomentować te różnice (bądź ich brak).
WYNIKI TESTÓW
Wyniki można było przewidzieć. W wysokiej rozdzielczości i 32 bitowym kolorze nie ma praktycznie różnic pomiędzy FSB 100 MHz a 133 MHz. W niższych rozdzielczościach, gdzie wynik jest o wiele bardziej zależny od procesora i podsystemu pamięci, różnice stają się zauważalne. 8.2% różnicy w wydajności to naprawdę dużo; tylko że nikt nie gra w Quake III w rozdzielczości 512x384. Powstające pytanie jest takie - czy użytkownik w jakimkolwiek programie będzie w stanie realnie odczuć wyższość magistrali 133 MHz nad 100 MHz? Odpowiedzi później...
Powtarza się tutaj schemat różnic wydajności z Quake III Arena, ale na znacznie mniejszą skalę. Największa różnica w Quake III to 8.2%, a tu tylko 5.7%.
W przypadku silnika graficznego użytego w MDK2 różnice pomiędzy FSB 100 MHz a 133 MHz są zaniedbywalne. Co ciekawe, w niskich rozdzielczościach nie było różnic w wydajności pomiędzy 16 bitowym a 32 bitowym kolorem...
Wyniki z 3DMarka 2000 są bardzo podobne do wyników osiąganych w Quake III Arena. Różnica pomiędzy 100 MHz a 133 MHz jest zauważalna, ale czy w jakikolwiek sposób rzutuje na odczuwaną przez nas prędkość (wydajność) systemu?
Przed rozpoczęciem tego testu obawiałem się, że nie wykryje on żadnych różnic ze względu na fakt, że na gigahercowym procesorze oraz karcie klasy GTS test ten się nieco wlecze i najbardziej ze wszystkiego testuje kartę graficzną. Byłem jednak w błędzie, gdyż nawet w rozdzielczości 1024x768 i 32 bitowym kolorze ukazał on wyższość magistrali 133 MHz.
Przy dekodowaniu MPEG-2 nie ma żadnych różnic w wydajności pomiędzy obiema magistralami. Ciekawe jest, że wynik w kategorii Quality był nawet minimalnie niższy dla ustawień 7.5x133 MHz.
Prawdziwy kombajn OpenGL obnażył wszelkie słabości stu-megahercowej magistrali. Wniosek jest prosty - jeśli ktoś zawodowo wykonuje bardzo skomplikowane operacje graficzne w środowisku OpenGL, to podkręcając Durona nie ma właściwie alternatywy - tylko 133 MHz. Swoją drogą ciekawe jak formę przybrałby trend wzrostowy gdybyśmy puścili magistralę na więcej niż 133 MHz.
Wyniki uzyskane w SiSoft Sandra 2001 potwierdzają tylko moje wcześniejsze przypuszczenia, iż temu programowi ufać nie należy. Wszyscy pamiętacie zapewne cyrki z SiSoft Sandra 2000, a z powyższego wynika, iż wersja 2001 jest nadal głęboko podejrzana. Szczególnie zadziwiające są cztery pierwsze, systematycznie niższe wyniki magistrali 133 MHz. Choć broniąc tego programu można by to zrzucić na błąd pomiarowy...
Na koniec zaś najbardziej chyba wiarygodny benchmark, stricte akademicki, czyli Science Mark.
Science Mark
Zanim przedstawię pełną tabelę wyników uzyskanych przy użyciu tego programu pragnę poczynić jedną uwagę. Uzyskane w nim wyniki można bowiem prezentować na dwa sposoby - albo w megabajtach na sekundę, megaflopach na sekundę, czy też sekundach albo w stosunku do wydajności najszybszego, w momencie pojawienia się Science Marka 1.0, systemu, to jest Athlona 1.2 GHz z pamięciami DDR. Ze względu na przejrzystość wyników będę używał różnych miar.
Wyniki są jednoznaczne - w przypadku skomplikowanych obliczeń heterogenicznego kodu programu (przemieszany kod stało- i zmienno- przecinkowy) różnice pomiędzy obiema magistralami są mniej niż kosmetyczne. Zauważyć trzeba, że w ostatnim rzędzie pojawiają się wielkości niemianowane, które są ważoną uzyskanych wcześniej wyników.
Jednak oprócz tego Science Mark pozwala także prześledzić przepustowość pomiędzy poszczególnymi subsystemami, co jest chyba najciekawsze. Tu wyniki przedstawiam w stosunku do systemu Athlon 1.2 GHz z pamięciami DDR, czyli jego wydajność równa się 1.
Są to najbardziej informatywne wyniki. Zgadza się, że w przypadku magistrali 133 MHz transfer (zapis i odczyt) z poziomu trzeciego jest pomiędzy 27.5% a 49.7% szybszy niż w przypadku magistrali 100 MHz. Analogiczna sytuacja ma miejsce w stosunku do pamięci podręcznej drugiego poziomu. Zaskakująca jest natomiast niższa wydajność przy magistrali 133 MHz i odczycie z cache'u L1. W stosunku zaś do całościowej wydajności systemu można żartobliwie stwierdzić - czego L1 się nie nauczy, tego L3 nie będzie umiał. Zatem podsumowując, istnieje istotna różnica w wydajności pomiędzy magistralą 100 MHz a 133 MHz, ale przy tej samej częstotliwości taktowania procesora nie ma, poza bardzo nielicznymi (np. kombajn OpenGL) programów, które pozwolą odczuć użytkownikowi różnicę.
ISTOTNE UWAGI KOŃCOWE
Celowo nic do tej pory nie napisałem o napięciach, temperaturze oraz możliwościach kręcenia procesora. Byłem naprawdę zaskoczony, gdyż 1 GHz osiągnąłem przy podniesieniu napięcia o zaledwie 0.05V. Aby uzyskać 900 i więcej megaherców z wcześniejszych wersji Durona trzeba było zwiększyć napięcie aż do 1.85V lub nawet do 2.05V, aby sześciuset-megahercowy procesor ruszył na 1 GHz. Jak zatem daleko sięgają możliwości Durona 850 MHz? Jednak najpierw, gwoli ścisłości, uzyskiwane temperatury przy 850 MHz oraz 1 GHz.
Oczywiście można by uruchamiać procesor na 850 MHz przy podwyższonym napięciu, ale nie ma to zupełnie sensu. Na ile zatem udało mi się puścić procesor. Już byłem w ogródku, i już... chciałem ogłosić, że procesor pracuje stabilnie na 1.05 GHz gdy zawiesił mi się w Quake III przy jednoczesnym wykonywaniu w tle obliczeń SETI@Home. Swoją drogą mój domowy, niepodkręcany system już dwa razy zawiesił się w podobnych okolicznościach. Czy zatem powinienem stwierdzić, że jest niestabilny? Nie wiem, w każdym razie Duron 850 MHz przy 1 GHz był stuprocentowo stabilny. Warto jednak zauważyć, że osiągnięcie gigaherca wymagało minimalnego tylko podniesienia napięcia. Zatem bardzo prawdopodobne jest, że przy jakimś niestandardowym chłodzeniu (np. Peltier) dałoby się osiągnąć znacznie wyższe rezultaty. Można się tego spodziewać biorąc także pod uwagę doniesienia o entuzjastach, którzy z Durona 900 MHz wykrzesali 1.4 GHz.
PODSUMOWANIE
Nie będę tu oryginalny. Duron to procesor oferujący doskonałą wydajność przy najbardziej konkurencyjnej cenie. Płyty jemu dedykowane są w takich samych cenach (albo nawet tańsze), jak pod procesory Intel. Na rynku są już dostępne także procesory w wersjach pudełkowych z trzyletnią gwarancją oraz rekomendowanym przez AMD coolerem. Na rynku dostępny jest też szeroki wachlarz coolerów pod ciepłe jak i gorące bułeczki procesory AMD, a w Polsce jest już nawet firma - Alco - produkująca płyty główne (niebawem w testach na łamach TPC!) pod procesory Athlon i Duron. Swoją drogą, nie mogę już się doczekać pierwszego Durona na nowym jądrze Morgan i jego możliwości kręcenia.
Sprzęt do testów dostarczyły firmy:
|
|
|
Advanced Micro Devices Polska
|
|
|
AB S.A.
|
|
|
. |
 |
All rights reserved ® Copyright and Design 2001, ILSoft |
 |
|
|
