|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | Killer AX1650 - test bardzo wydajnej karty bezprzewodowej Wi-Fi 6 (11ax) |
 |
| |
|
Killer AX1650 - test bardzo wydajnej karty bezprzewodowej Wi-Fi 6 (11ax)
Autor: Wedelek | DYD | Data: 04/11/19
|
  Firma Rivet Networks niedawno zaprezentowała swój nowy produkt w postaci modułu karty bezprzewodowej o nazwie Killer Wi-Fi 6 AX1650. Sieciówka ta wspiera obecnie najszybszy obowiązujący standard transmisji bezprzewodowej, czyli Wi-Fi 6(11ax) i jeśli zaopatrzymy się w odpowiedni router, to korzystając z Killera w laptopie możemy oczekiwać transmisji do 2.4 Gbps (w teorii), czyli ponad dwa razy więcej niż przewodowy gigabit. Zapraszamy do recenzji, gdzie podamy trochę teorii na temat wireless Wi-Fi 6 (11ax) oraz poddamy rzeczywistym testom produkt Rivet Networks. Artykuł będzie sukcesywnie aktualizowany o kolejne rozdziały. | |
|
Wstęp
Dwudziesty pierwszy wiek ludzkość rozpoczęła z przytupem. Od samego początku niezwykle szybko rosła moc szeroko pojętych komputerów, które zaczęto integrować z innymi, otaczającymi nas urządzeniami, takimi jak lodówki, zegarki czy samochody. Jednocześnie pojawiła się potrzeba połączenia wszystkich tych urządzeń w jedną spójną sieć z użyciem najróżniejszych metod bezprzewodowej transmisji danych. Szybko zdecydowano, że za bezpośredni dostęp do Internetu będzie odpowiedzialny GSM, a do tworzenia siec WLAN (Wireless LAN) najlepiej nada się standard IEEE 802.11 – nazwa handlowa WiFi (wireless fidelity).
Ale od początku
Pierwsza generacja WiFi pojawiła się w 1997 roku i opisywała kilka protokołów przyporządkowanych wg modelu ISO OSI/TCP IP do warstwy sprzętowej. Pozwalały one na komunikację bezprzewodową z wykorzystaniem sygnału radiowego o częstotliwości 2,4GHz (pasmo od 2400 do 2485 MHz) oddając w ręce użytkownika łączność o zawrotnej przepustowość 1-2Mb/s. Od strony technicznej mamy w tym wypadku do czynienia z połączeniem realizowanym w oparciu o trzy główne protokoły: DSSS (Direct Sequence Spread Spectrum), FHSS (Frequency Hopping Spread Spectrum), oraz OFDM (Orthogonal Frequency-Division Multiplexing). Te z biegiem czasu były sukcesywnie nadbudowywane przez kolejne technologie zwiększające możliwości WiFi. Wśród najważniejszych dodatków trzeba wymienić chociażby protokoły WEP i WPA2 odpowiedzialne za kodowanie transmisji w taki sposób, by nie można było w odczytać przesyłanych przez WLAN paczek danych. Jest to niezwykle istotne, bo standard IEEE 802.11 działa w oparciu o łatwo dostępne medium jakim jest powietrze, a jak wiadomo w związku z naturą rozchodzenia się fal w tym ośrodku przechwycenie cudzych pakietów jest dziecinnie proste.
Wraz z rozwojem technologii coraz częściej zaczęto też korzystać z pasma 5GHz (5470 MHz do 5725 MHz), pozwalającego wysłać i odebrać więcej informacji w jednostce czasu, a także sukcesywnie zwiększano ilość anten i szerokość kanału transmisji danych. Ponieważ mocniej upakowane dane są bardziej podatne na interferencje, toteż bardzo szybko pojawiły się technologie zwiększające stabilność transmisji oraz ilość klientów obsługiwanych jednocześnie przez punkt dostępowy.
MU-MIMO i WiFi 6
Przy okazji premiery wersji 802.11ac standard został wzbogacony przez dwie bardzo ważne technologie: Transmit beamforming (TxBF) i multi-user MIMO (MU-MIMO). Ich zadaniem jest zwiększenie przepustowości sieci poprzez wykorzystanie równoległej transmisji z kilku wbudowanych w urządzenie nadajników. Dzięki TxBF możliwa była koncentracja sygnału w kierunku innego urządzenia nadawczo odbiorczego, co skutkowało dwukrotnym zwiększeniem mocy sygnału odbieranego przez kartę sieciową - konkretnie o 3-4 dB. Działanie tego mechanizmu nieodzownie wiązało się z użyciem kilku anten, a to z kolei obsługuje technologia MIMO (Multiple Input Multiple Output). Wspomniane wcześniej MU-MIMO to nic innego, jak jej rozwinięcie, pozwalające na transmisję danych do kilku odbiorców na raz.
Kolejny krok milowy został poczyniony przez Wi-Fi Alliance we wrześniu bieżącego roku wraz z publikacją oficjalnej specyfikacji standardu WiFi 802.11ax. Pierwszą z nowości jest uproszczony system nazewnictwa. Obecnie 802.11ax to po prostu WiFi 6, a standardy 802.11n i 802.11ac to odpowiednio WiFi 4 oraz WiFi 5. Nowa wersja pozwala na przesył danych z łączną prędkością od 3,5Gb/s do 9,6Gb/s z wykorzystaniem MU-MIMO w konfiguracji 8x8, co oznacza, że urządzenie ma po osiem anten odbiorczych i nadawczych. Oczywiście mowa w tym miejscu o maksymalnych możliwościach na jakie pozwala WiFi 6. Względem poprzedniej generacji poszerzono również kanał transmisji danych z 80MHz do 160MHz i wprowadzono kodowanie 1024-QAM (quadrature amplitude modulation) oraz ulepszony protokół OFDMA. Pozwala on podzielić obecnie wykorzystywane kanały na mniejsze sub-kanały, dzięki czemu ich liczba wzrosła do 72. Naturalnie zachowano też kompatybilność wsteczną ze starszymi urządzeniami co objawia się między innymi możliwością ręcznego ustawienia szerokości pasma na 80Mhz lub 40MHz.
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (Wstęp) - 
