Test PocketBook Ultra - o jeden krok za daleko?
Autor: NimnuL | Data: 26/06/15
| |
|
Z punktu widzenia czytelnika
A zatem czytnik w dłoń – zaczynamy, ale powoli, bo Ultra potrzebuje aż czternastu sekund na uruchomienie się. To gruba przesada. Paperwhite na tą samą operację potrzebuje czternaście razy mniej. Powodem takiego stanu rzeczy może być reklama aplikacji ReadRate (http://readrate.com/eng/books) wyświetlająca się przez większość czasu startu PocketBooka. Niestety całe oprogramowanie zaszyte w Ultra zwyczajnie ślimaczy się. Książka ładuje się kilka dobrych sekund, odświeżenie treści na ekranie zabiera ponad sekundę, a ładowanie niektórych aplikacji zabiera długie sekundy nawet jeśli w menadżerze zadań jest pusto. Spartańskie oprogramowanie zaszyte w Kindle reaguje natychmiastowo. Niestety wrażenia użytkowe mącone są dalej - odpowiedź PocketBook na dotyk jest niepewna, nie zawsze działa za pierwszym razem i zawsze działa ze sporym, irytującym opóźnieniem. Dotyczy to nie tylko poruszania się po samej książce, ale również po aplikacjach i menu. Według mnie w tej klasie cenowej producent powinien naoliwić oprogramowanie i dostosować je do standardów panujących na rynku.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Podczas czytania treści na ekranie jest już znacznie lepiej. Do dyspozycji mamy aż 25 krojów czcionek, w Kindle jest ich 6 + jedna, jeśli jest dołączona do książki. W obu przypadkach każdy znajdzie coś dla siebie.
Sposób prezentacji tekstu podoba mi się bardziej w modelu Ultra. Do dyspozycji są znacznie węższe marginesy, dzięki czemu lepiej wykorzystuje się powierzchnię ekranu. Najwęższe marginesy w Kindle są zbliżone do najszerszych w PocketBook. Zastosowanie ciaśniejszego tekstu w Paperwhite wyświetli prozę w formie wiersza. Po co? Nie wiem. Ale to drobiazg. Gdy zestawimy ekrany twarzą w twarz, robi się ciekawie. Ogólnie rzecz ujmując, wyświetlany tekst jest mniej kontrastowy w Ultra – pasywnie oświetlone tło okazuje się zauważalnie ciemniejsze niż w Kindle. Identycznie było w Touch Lux 3, a jeszcze gorszy efekt uzyskiwał model Aqua. Zastosowane oświetlenie w obu czytnikach jest zbliżone pod względem rozwiązania – diody umieszczono u dołu ramki (4 w Paperwhite, 5 w Ultra) ale już nie efektu końcowego – barwa światła w PocketBook jest nieco blada, a przez to trochę nienaturalna. Diody w Kindle świecą kolorem białym z barwą złamaną w kierunku ciepłego odcienia. Dodatkowo w oczy rzuca się nierównomierność oświetlenia w Ultra – ekran u dołu i góry jest wyraźnie jaśniejszy. Kindle też nie jest idealny, ale minimalnie jaśniejszy obszar u dołu ekranu nie rzuca się w oczy.
ekrany bez włączonego oświetlenia (kliknij, aby powiększyć)
oświetlenie wyłączone (kliknij, aby powiększyć)
Z jakiegoś powodu ekran PocketBook jest zauważalnie ciemniejszy niż w Kindle – było tak w Aqua oraz Touch Lux 3, jest tak samo w Ultra.
oświetlenie wyłączone (kliknij, aby powiększyć)
Nie od dzisiaj wiadomo, że ekrany e-ink mają mniejszą jasność oraz kontrast niż tradycyjny papier. Powyżej widać to dobitnie w zestawieniu z wysokogatunkowym papierem. Z pomocą przychodzi więc oświetlenie.
oświetlenie włączone (kliknij, aby powiększyć)
Da się wyregulować siłę światła tak, aby ekran do złudzenia przypominał białą kartkę papieru. W rzeczywistości wygląda to lepiej niż na powyższym obrazku.
(kliknij, aby powiększyć)
Ekran Ultra oświetlony jest pięcioma diodami umieszczonymi w dolnej części pod ramką. Kindle ma tych diod cztery.
maksymalna moc oświetlenia (kliknij, aby powiększyć)
Co ciekawe, diody zainstalowane w Paperwhite są znacznie jaśniejsze i świecą kolorem nieco bardziej naturalnym niż te zainstalowane w PocketBooku.
maksymalna moc oświetlenia (kliknij, aby powiększyć)
Również równomierność oświetlenia jest zauważalnie większa w Kindle niż w Ultra. W czytniku PocketBook wyraźnie odznacza się jaśniejszy obszar w górnej i dolnej części ekranu.
Akumulator? W obu modelach jest wbudowany na stałe, mają też zbliżoną pojemność. Technologia wyświetlania w czytnikach książek jest taka sama, a zatem orientacyjny czas pracy na jednym ładowaniu będzie zbliżony. PocketBook tą informacją się nie chwali, ale Amazon mówi o około 30h czytania z włączonym oświetleniem. Praktyka zdaje się to potwierdzać. Na Ultra też bez trudu przeczytamy ze dwie książki zanim czytnik zawoła jeść.
Ilość dostępnej przestrzeni dyskowej w obu modelach jest zbliżona i przekracza trzy gigabajty, z tą tylko różnicą, że model Ultra pozwala na rozszerzenie tego miejsca o trzydzieści dwa GB za pomocą karty pamięci. Czy jest to coś, co użytkownik doceni? W obliczu faktu obsługi plików dźwiękowych uważam, że dołożenie dodatkowej pamięci na życzenie czytelnika ma praktyczny sens. Jeśli jednak ograniczymy się wyłącznie do książek, to dostępna pamięć wewnętrzna powinna wystarczyć na księgozbiór całego życia nawet ambitnego mola książkowego. W obu modelach wewnętrzna pamięć jest powolna jak na obecne standardy i pozwala na zapis z prędkością około trzech megabajtów w każdej sekundzie.
PocketBook nie zawodzi w kwestii ilości obsługiwanych formatów – czyta praktycznie wszystko, co mu do pamięci wpadnie, czym nie może się pochwalić Kindle. Amazon uparł się, że jego czytniki nie będą obsługiwały bardzo popularnego formatu ePub. Również pliki PDF wyświetlane są w sposób mniej przyjazny dla użytkownika niż ma to miejsce w PocketBook.
Oba czytniki nie mają problemów z wyświetlaniem polskich znaków diakrytycznych, a także z czytaniem plików z polskimi ogonkami w nazwie.
|
poprzednia strona (Fizyczność) 
