Test obudowy Zalman H1 - chłodzenie pod kontrolą
Autor: DYD | Data: 26/08/14
| |
|
Zalman H1 - warstwa zewnętrzna
Po wyjęciu z kartonu obudowy Zalman H1 naszym oczom ukaże się sprzęt o sporych gabarytach - w końcu mamy do czynienia z pełna wieżą (Full-Tower), więc wielbiciele sloganu "małe jest piękne" raczej nie mają czego tutaj szukać. Na pierwszy rzut oka H1 może sprawiać wrażenie, że jej design jest stonowany. Front obudowy bowiem jest elegancki i spokojny. Patrząc na niego od góry zaczyna się srebrnym logiem producenta, następnie mamy trzy zaślepki zatok 5.25" wykonanych z plastiku przypominającego szczotkowane aluminium, po czym jest spora klapka, która delikatnie otwiera się poprawiając przepływ powietrza. Wokół tych elementów umieszczono perforowaną blachę z malutkimi otworami, a ostatnia ramka do plastikowy mat. Mamy także lekkie wcięcia, które dodają uroku całości frontu. Uprzedzając dalsze fakty dodam, że cały front można łatwo zdjąć, docierając m.in. do przedniego filtra. Zobaczmy, jak z tej perspektywy się prezentuje bohater naszego testu.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Na razie zapomnijmy o górze, spójrzmy na boki. Ta jest również względnie spokojnie, poza sporym oknem na lewym panelu. Na nim też znajduje się logo modelu H1. Okno jest lekko przyciemnione, wykonane z grubej pleksi. Okno mocowane jest na stalowe zaczepy, które w razie wymiany trzeba by wyprostować, a jest ich sporo, bo aż 14 sztuk. Może się wydać patrząc na zdjęcia, że panele są źle spasowane z plastikiem, ale takie ułożenie wymyślił Zalman. Pomaga ono w zdjęciu zarówno przodu jak i góry, o czym napiszę później. Panele są względnie grube i cechują się dość sporą sztywnością. Stal paneli jest matowa, standardowo wykończona. Można skrótowo powiedzieć panele są OK, bez żadnych specjalnych i wyróżniających bonusów (poza oknem).
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Z tyłu poza sporą ilością otworów (4) dla chłodzenia wodnego i innego okablowania jest w miarę standardowo. Tak więc mamy miejsce na spodzie na zasilacz ATX, nad nim sporo slotów kart rozszerzeń (9), następnie wylot z chłodzenia 120 mm o oznaczeniu Zalman ZA1225ASL (12V 1,100RPM(±15%), 5V 600RPM(±15%)). W razie potrzeby można zmienić chłodzenie na 140 mm. Nad wentylatorem są jeszcze blaszane otwory, które w razie potrzeby można wykorzystać do poprowadzenia kabli.
(kliknij, aby powiększyć)
Teraz można przejść na górę obudowy, gdzie już tak stonowanie i spokojnie nie jest - zwłaszcza, jak H1 postanowi się nastroszyć ;-) Ale po kolei. Na przodzie górnej części obudowy widać dość spory panel sterowania. Zaczniemy od spraw typowych, a więc dwa porty USB 3.0, ale i także dwa USB 2.0 - to dla fanów dużej ilości USB na obudowie. Do tego porty audio (2), a także przycisk Reset, dioda LED od HDD i duży przycisk zasilania (Power). Kolejny rząd na panelu sterowania służy do kontroli chłodzenia. Są tam trzy potencjometry, którymi płynnie sterujemy wszystkimi wentylatorami (można także z ich pomocą wyłączyć całe chłodzenie), które producent dostarczył wraz z obudową. Sterować możemy przednim 200 mm, tylnym 120 mm oraz jednocześnie obydwoma wentylatorami (120 mm) umieszczonymi u góry. Dodatkowo, kiedy załączymy chłodzenie góry, automatycznie otworzy się nam plastikowy zestaw pięciu zaślepek. Jest także możliwość automatycznego chłodzenia (AHV), które po wybraniu przez nas progu temperatury (35 lub 45 °C z poziomu przycisku na panelu), po przekroczeniu której automatycznie otworzy się nam wentylacja góry wraz z aktywnym chłodzeniem, lub analogicznie zamknie i wyłączy chłodzenie. Służy w tym celu wewnętrzny czujnik temperatury, który możemy umieścić w dowolnym miejscu. Do systemu AHV jeszcze wrócimy, na razie zobaczmy naszego nastroszonego punk'a.
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Na spodzie są dwa filtry przeciwkurzowe, które skutecznie zbierają kurz, zwłaszcza przy zasilaczu ATX. Wyciągane są jeden do tyłu, drugi do przodu. Są także cztery, solidne i duże nogi, które dzięki rozmiarom i dodatkowemu ogumieniu utrzymują bardzo stabilnie obudowę na swoim miejscu, ograniczając jej "gibanie".
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
|
poprzednia strona (Wstęp i specyfikacja) 
