Test Hercules All-In-Wonder 9800SE
Autor: Kris | Data: 23/01/04
| |
|
Konstrukcja
Nazwa All-In-Wonder wskazuje na kartę ze zintegrowanym tunerem TV, natomiast oznaczenie 9800SE odnosi się bezpośrednio do układu graficznego, który go zasila. W przypadku Radeona 9800SE, nie można jednoznacznie określić specyfikacji, ponieważ firma ATI nie ma w ofercie takiego rozwiązania. W zależności od producenta, mamy do czynienia z różnymi mutacjami układu R350, które mają jedną wspólną cechę. Programowo wyłączono połowę strumieni renderowania. Natomiast kwestia taktowania, czy szerokość szyny pamięci związanej z konstrukcją samej płytki i obsadzeniem jej modułami, jest już różna. Inaczej rzecz ujmując, wydajność kart 9800SE, wyprodukowanych przez różnych producentów nie jest jednakowa, a jedyne co możemy stwierdzić, to fakt, że jest znacząco niższa od wydajności Radeona 9800Pro i w związku z architekturą, przypomina bardziej karty 9600Pro.
Kliknij, aby powiększyć zdjęcie w nowym oknie.
Kliknij, aby powiększyć zdjęcie w nowym oknie.
Kliknij, aby powiększyć zdjęcie w nowym oknie.
Produkt Herculesa wykorzystuje czerwony laminat oryginalnej karty ATI AiW9800Pro, wyposażonej w 256-bitową magistralę zewnętrzną. Jedyna różnica sprzętowa związana jest z użyciem pamięci o niższym nominalnie czasie dostępu. Co ciekawsze, udało się zachować domyślne taktowanie wersji Pro, czyli 380/340MHz (rdzeń/pamięć). Jest to w pewnym stopniu wyczynem, gdyż według specyfikacji, osiem modułów Samsung 3.3ns, rozmieszczonych po obu stronach płytki, jest w stanie stabilnie działać przy taktowaniu nie przekraczającym 300MHz. Klasyczna wielkość płytki, w połączeniu ze zwiększoną funkcjonalnością, zaowocowała większą koncentracją elementów oraz kilkoma niezbędnymi kompromisami. Na śledziu znajdziemy gniazdo panela wejściowego capture, gniazdo rozgałęźnika wyjścia wizyjnego, gniazdo antenowe oraz złącze DVI-I, umożliwiające podłączenie monitora LCD lub CRT po zastosowaniu odpowiedniej przejściówki.
Karta nie ma możliwości podłączenia jednocześnie dwóch monitorów, jak na przykład AiW9600Pro (oba analogowo), ale w zamian udostępniono port cyfrowy DVI. Sądzę, że statystycznie więcej znajdzie się użytkowników tandemu monitor + telewizor niż 2x monitor (trzy wyjścia nie mogą być obsługiwane jednocześnie) w przypadku All-In-Wonder, ale oczywiście warto wiedzieć o tej ważnej różnicy funkcjonalnej konkurentów. Układ graficzny zaopatrzono w nieźle ożebrowany, aluminiowy radiator zintegrowany z wentylatorem. Chłodzenie przypomina nieco konstrukcję znaną z R9800Pro, choć ze względu na ilość miejsca, zrezygnowano z romboidalnego kształtu. Z tego samego powodu gniazdo dodatkowego zasilania ma postać znaną ze stacji dyskietek.
Pokaźną ilość miejsca zajmuje oczywiście metalowa puszka z modułem HF klasycznego tunera telewizyjnego FQ1261ME firmy Philips. Nie jest to może najnowsze technologicznie rozwiązanie (w AiW8500DV zastosowano bardziej nowatorski układ), ale w stosunku do zintegrowanych modułów najnowszej generacji, charakteryzuje się niewielkim poborem mocy i wydziela mniej ciepła. Tuner umożliwia odbiór 125 stereofonicznych kanałów telewizyjnych. Z głowicą współpracuje układ ATI Theater 200, odpowiedzialny za przekształcanie analogowych sygnałów wizyjnych na postać komputerową, dekodowanie dźwięku oraz filtrację obrazu. Dzięki niemu możliwa jest również funkcjonalność framegrabbera (capture). Jest to rozwinięcie, znanej wcześniej, konstrukcji Rage Theater. Jakość konwersji zwiększono dzięki zastosowaniu 12-bitowych przetworników (wcześniej 9-bitów), zestawu filtrów antyaliasingowych wyrównujących straty powielania linii oraz szeregu mniejszych modyfikacji. Opis karty zakończę typową tabelą specyfikacji i wydajności teoretycznej:
|
poprzednia strona (Wstęp) 
