|
TwojePC.pl © 2001 - 2024
|
 |
RECENZJE | 9 kart: FX5700, FX5700 Ultra, FX5900XT kontra R9600Pro, R9600XT |
 |
| |
|
9 kart: FX5700, FX5700 Ultra, FX5900XT kontra R9600Pro, R9600XT
Autor: Kris | Data: 24/02/04
| |
|
Zestawienie wyposażenia
W związku z tym, że testowanych kart jest sporo, to zanim przejdę do testów 3D, spróbuję zebrać podstawowe informacje o funkcjonalności i wyposażeniu kart. Mogę też na tym etapie pokusić się o analizę porównawczą tych kart, które oparte są na tym samym układzie graficznym.
Przy porównaniu wyposażenia pierwszą kwestią, na którą zwracam uwagę jest sprawa wyjść. Kompletny zestaw zawiera wyjście VGA (D-SUB, monitor z wejściem analogowym), TV-OUT (wyjście telewizyjne) oraz DVI (monitor LCD z wejściem cyfrowym). Dodatkiem ponad standard jest wejście wizyjne (możliwość zrzutu obrazu z analogowego źródła zewnętrznego, typu kamera czy magnetowid). Takie karty określane są nazwą VIVO (Video-In, Video-Out). Większość nowych kart umożliwia również podłączenie jednocześnie dwóch monitorów. Najczęściej jest to realizowane dzięki użyciu złącza DVI-I, które oprócz sygnałów cyfrowych zawiera również analogowe. Z kwestią wyjść wiąże się rodzaj i ilość gniazd określających standardy okablowania i sygnałów. Ograniczenie miejsca na śledziu powoduje konieczność stosowania różnych przejściówek, aby je można było wykorzystać. Jeśli karta ma wyjście telewizyjne, to za pomocą odpowiednich przejściówek, powinno dać się podłączać telewizor zarówno przez standard miniDIN 4-piny (typowe S-Video) jak i Cinch (Composite).
Przy okazji przypominam, że kabel miniDIN-EURO nie jest żadnym pewnym standardem, bo złącze EURO (SCART) w telewizorze, nie musi mieć wejścia Chrominancji, bez którego nie da się uzyskać koloru (zawsze "zadziała" kabel Cinch-EURO). Wersja VIVO powinna zapewniać wejścia w tych dwóch standardach. Jeśli karta umożliwia podłączenie dwóch monitorów to w wyposażeniu powinna znaleźć się przejściówka DVI-VGA. Natomiast do kart wyposażonych w dodatkowe gniazdo zasilania producent powinien dodać rozgałęźnik, abyśmy nie musieli martwić się o wolne wtyczki z zasilacza. Dodatkowe, opcjonalne wyposażenie mogą stanowić kable wizyjne do telewizora. Oczywiście jak najlepszej jakości. Producenci mogą też zdecydować się na różne inne gadżety (pudełka, znaczki, piloty, myszki, koszulki itd.).
Jeśli chodzi o oprogramowanie, to według moich standardów, kompletność zapewniają sterowniki (w jak najnowszej wersji), programowy odtwarzacz DVD oraz przynajmniej jedna gra w pełnej wersji (oczywiście im nowsza i bardziej znana tym lepiej). W przypadku VIVO w zestawie powinien również znaleźć się edytor, umożliwiający montaż filmu. Do dodatków opcjonalnych zaliczam większą ilość gier oraz oprogramowanie narzędziowe wspierające kartę bądź też o charakterze uniwersalnym. Pudełko powinno również zawierać instrukcję instalacji karty. Najlepiej z elementami obsługi sterownika i w języku polskim. Oczywiście różne elementy wyposażenia mają różną wagę. Trudno porównać topową grę do instrukcji instalacji karty czy wejście wizyjne z tweakerem. Po co wypisuję to wszystko? Chciałbym aby użytkownicy zdawali sobie sprawę z tego, co mogą zyskać lub stracić w kwestii wyposażenia, decydując się na konkretny model. Konkurencja jest duża a klient ma wolny wybór.
Przyjrzyjmy się, jak to wygląda w przypadku testowanych kart. Zwrócę uwagę jedynie na najważniejsze kwestie.
(kliknij, aby powiększyć)
W tabeli nie uwzględniałem jakości obrazu 2D ani wyjścia TV-OUT. Od wersji FX z 400MHz RAMDAC (FX5600 i wyższe) nastąpiło wyrównanie klasy obrazu pomiędzy ATI i nVidia. Karty świetnie współpracują nawet z topowymi monitorami. Są pewne różnice pomiędzy konkurencją z dwóch obozów, ale raczej prowadzą do pewnej "inności" niż "lepszości". Może nastąpić lepsze lub gorsze dopasowanie do konkretnego monitora, różne są preferencje dotyczące kolorów itd. Wszystkie testowane karty zasługują w tym względzie na pochwałę. Poziom jest bardzo wyrównany. Jedynie może tańsze modele Gainwarda generowały trochę mniej ostry obraz, ale nie przeszkadzało to w osiąganiu wysokich trybów (kwestia krótkiego przyzwyczajenia). Również trudno robić większe rozróżnienia w kwestii TV-OUT (może minimalnie lepiej zachowywały się Radeony na wyjściu S-Video).
Wszystkie karty pochodziły od uznanych producentów i nikt nie zaskakiwał specjalnym pogorszeniem klasy. Wyjścia TV z FX realizowane są przez dobrej jakości układ kodowania zawarty w rdzeniu graficznym, podobnie jak i w Radeonach. Pełna funkcjonalność dwuekranowa (niezależny od monitora obraz). Jeśli chodzi o sterowniki to bardziej funkcjonalne wydają mi się nowe Detonatory nVidia natomiast jakość filmów DVD moim zdaniem ATI ma lepszą. Wszystkie testowane karty w zasadzie nie odbiegały od tego schematu. Jedynie drobne zastrzeżenia miałem do kabelka wyjściowego Gigabyte'a R9600Pro. Po zastosowaniu własnego kabla i klasycznej przejściówki obraz Composite był minimalnie lepszy.
Znamy już wyposażenie kart, funkcjonalność, pozawydajnościowe walory użytkowe oraz cenę jaką trzeba za to zapłacić. Wszystkie te parametry umożliwiają ułatwienie wyboru pomiędzy różnymi modelami kart, opartych na tym samym układzie. W drugiej części artykułu spróbuję odpowiedzieć na pytanie o różnicę wydajności samych układów graficznych. To są karty przeznaczone do domowej rozrywki i przede wszystkim wymagamy od nich jak najlepszej obsługi aktualnych i przyszłych gier.
|
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
|
poprzednia strona (Sapphire Radeon 9600XT) 
