Mini-PC barebone od Iwilla: XP4 i ZPC
Autor: Jasiek | Data: 21/07/03
| |
|
Iwill ZPC
Na początek spójrzmy jak ZPC prezentuje się na tle swojego większego brata oraz komputera w obudowie Enlight 7233.
 
(kliknij, aby powiększyć)
 
(kliknij, aby powiększyć)
Od razu widać, że w przypadku tego modelu IWill bardziej się przyłożył do skompresowania pełnowartościowego peceta do jak najmniejszych rozmiarów. Obudowa ma wymiary 184mm x 54mm x 263mm. Transport całej maszyny jest na tyle łatwy, że leciutkiego ZPC możemy bez trudu podnieść jedną ręką (2,5 kg). Design to już kwestia gustu, ale widać, że projektanci spędzili trochę czasu, aby nadać tej prostopadłościennej puszce charakterystycznego wyglądu. Rozebranie ZPC sprowadza się do odkręcenia 4 śrubek i zdjęcia panelu z tylnych portów.
 
(kliknij, aby powiększyć)
Płyta wraz ze wszystkimi komponentami wyjeżdża ze środka jak po szynach, dając nam do nich błyskawiczny dostęp. Wszystko zostało umieszczone w sposób przemyślany i precyzyjnie wykonane. Notebookowy dysk twardy wraz z cienkim napędem optycznym montujemy na płycie jako jeden moduł. Gniazda IDE są tak wyprowadzone, że wciskamy go po prostu w płytę i wszystko gra - nie ma bałaganu spowodowanego plątaniną kabli. Wyjęcie napędów odsłania nam mostki chipsetu 845GV umieszczone obok siebie. Northbridge chłodzi tylko cieniutki radiator, typowy raczej dla starszych rozwiązań pokroju 440BX. Po lewej kilka kondensatorów, PLL i bateria podtrzymująca CMOS. To co nie zmieściło się na wierzchu znajdziemy pod spodem, a konkretnie kilka mosfetów, kontroler LAN Realteka, kość z biosem oraz układ moniturujący Winbonda - IWill korzysta niemal z identycznego zestawu układów jak w XP4. Wyjątkiem jest chip VIA Fire II VT6306 odpowiedzialny za obsługę FireWire, którego większy brat nie posiada.
  
(kliknij, aby powiększyć)
 
(kliknij, aby powiększyć)
(kliknij, aby powiększyć)
Porty USB 2.0 mamy podzielone po równo - 2 z przodu, 2 z tyłu. Na przednim panelu oprócz przycisków power i reset znajdziemy też 2 FireWire oraz gniazdo na słuchawki i mikrofon. Z tyłu tradycyjnie znalazły się porty COM, PS/2, analogowy wizyjny D-Sub, RJ-45 oraz druga para MIC+słuchawki.
 
(kliknij, aby powiększyć)
Procesor chłodzi niskoprofilowy cooler Arkua wykonany z aluminium z miedzianym rdzeniem. Dwa zaczepy zapewniają bardzo silny docisk do heatspreadera P4 jednocześnie wyraźnie wyginając płytkę PCB na dużej powierzchni, co widać na zdjęciu. Jest to jedyny aktywny element chłodzący ZPC. Tak dochodzimy do subiektywnej kwestii hałasu. Zastosowany wentylator wydaje z siebie odgłosy o natężeniu podobnym do coolerów z box-ów P4. Nie jest bardzo uciążliwy, jednak jeszcze daleko mu do idealnie wyciszonego rozwiązania. W zasadzie nie ma się co dziwić producentowi, że nie zastosował cichszego chłodzenia. IWill deklaruje możliwość obsadzenia tego komputerka nawet P4 2.53 GHz i zbyt niska prędkość obrotowa mogłaby niestety prowadzić do niestabilnej pracy. Wentylator wyciąga powietrze z niewielkiej powierzchni radiatora ciasno uwięzionego w obudowie. Tak, w tym przypadku nawiew na niego nie zdałby egzaminu. Wentylatorek chroni efektownie wykonany grill.
  
(kliknij, aby powiększyć)
Jak chłodzenie to sprawuje się w praktyce? Tym razem dołączony program monitorujący niestety nie podawał nam prędkości obrotowej wentylatora jednak o niebo lepiej poradził sobie z odczytem z diody termicznej Pentium4. Temperatura w idle w upalny dzień utrzymywała się na poziomie 42C, test pod obciążeniem dał maksimum 60C - jest nieźle.
(kliknij, aby powiększyć)
Co najważniejsze podobnie jak w przypadku XP4 nie odnotowałem żadnych problemów ze stabilnością podczas tygodniowego kontaktu z tymi komputerami. Jeżeli zastanawiacie się w tej chwili gdzie podział się zasilacz już spieszę z odpowiedzią. IWill wykorzystał zewnętrzne rozwiązanie firmy Delta Electronics dające 4,74A na napięciu 19V. Przetestowałem ZPC pod obciążeniem, tradycyjnie Prime95 torture test, poniżej pomiary napięć na płycie za pomocą dołączonego narzędzia.
Jak widać nie ma większych problemów, największy odchył na +5V, które podskoczył o ponad 4%. Zajrzyjmy teraz do biosu ZPC.
Tutaj IWill również zastosował standardowy Phoenix Award dający nam kontrolę między innymi nad timingami pamięci oraz umożliwiający zmianę FSB w zakresie 100-133 MHz. Dodatkowo w zakładce IWill Smart Setting możemy kontrolować zegary PCI/AGP. Zrzutów z aplikacji dostarczających nam różnych informacji o systemie nie powtarzam. Konfiguracja procesora, chipset i zintegrowana karta graficzna jest identyczna jak w przypadku XP4. Tyle jeżeli chodzi o rzut okien na prezentowane zestawy barebone, przejdźmy do testów wydajnościowych.
|
poprzednia strona (Iwill XP4) 
