Następca i845 - recenzja płyty na TPC  Autor: Lancer | Data: 17/09/03

Niespełna kilka tygodni po debiucie układów logicznych Canterwood i Springdale świat chipsetów obsługujących procesory Pentium 4 wzbogacił się o kolejną konstrukcję. Po wprowadzeniu do sprzedaży chipsetów rodziny i865/875 okazało się, że istnieje pewien segment rynku, na którym Intel nie miał nic nowego do zaoferowania Konstrukcja płyt opartych na dualnej konfiguracji pamięci DDR ze względu na koszty okazuje się być niedostosowana do wymagań najniższego segmentu. Egzystujące tam płyty główne oparte o przestarzały już układ i845 nie mają wielkich szans w starciu z produktami konkurencji - SiS 648FX czy VIA PT800 oferujące nie tylko wsparcie dla AGP 8x i pamięci PC3200, ale także co ważniejsze, dla procesorów z FSB 800MHz. Żadnej z pożądanych cech Brookdale (i845) nie posiada. Intel nie czekając długo wprowadził nowy chipset dla rozwiązań low-end w postaci układu i848P. Dzięki płycie MSI 848P Neo dostarczonej przez MSI Polska pokażę Wam na co stać nowy chip.

Chipset i848P

I848 nie jest w zasadzie niczym szczególnym. Ogólnie można scharakteryzować go jako i865 z jednokanałowym kontrolerem pamięci. Na układ składają się: MCH (Memory Controler HUB) 82848P jako mostek północny oraz ICH5(R) czyli układ 82801EB (ER) połączone magistralą HUB. Chipset obsługuje jednokanałowo pamięci DDR PC266/333/400 oferując szczytową przepustowość 3,2GB/s dla procesorów pracujących z FSB 800MHz. Obsługiwana ilość pamięci to 2GB. Jak przystało na nowoczesną konstrukcję jest tu pełne wsparcie dla HT. Poza tym mamy obsługę AGP 3.0 (8x/4x) oraz magistrali CSA (Communications Steaming Architecture) - dedykowanej szyny dla gigabitowego kontrolera Ethernet.

Poprzez mostek południowy ICH5 układ oferuje wsparcie dla dwóch kanałów PATA100 i dwóch SATA150, a w wersji ICH5R także RAID SATA. Jest też 8 portów USB 2.0.

W związku z uproszczeniami poczynionymi w konstrukcji kontrolera pamięci mostka północnego płyty główne oparte o chipset i848 są tańsze w produkcji. Płytka PCB nie posiada bowiem linii sygnałowych będących wyprowadzeniami do drugiego kanału pamięci DDR (mostek północny i875P ma 1005 wyprowadzeń. i848 już tylko 932). Tym samym obniżane są koszta gotowego wyrobu w postaci płyty głównej.

MSI 848P Neo

Płyta, jak na MSI przystało ubrana jest w czerwony kubraczek. Tradycyjny już chyba laminat w kolorze czerwonym pozwala rozpoznać producenta z daleka. Nieco zdziwienia budzi spojrzenie na rozmiarówke płyty. Jest ona stosunkowo wąska - ma tylko 21cm szerokości. Płyta nie zawiera bowiem na swojej powierzchni żadnych dodatków. Tylko podstawowe elementy i tyle. Brak możliwości pracy w trybie dualDDR czyni niepotrzebnym stosowanie dużej ilości banków pamięci zajmujących przecież sporo miejsca.

MSI 848P Neo (kliknij, aby powiększyć)

Płyta MSI w przeciwieństwie do wielu konstrukcji opartych o "podkręcany" układ i845 w pełni oficjalnie wspiera 800MHz FSB wraz z jednokanałową pamięcią PC3200, jednak bez korekcji błędów (ECC). Pamięć RAM można obsadzić w dwóch bankach pamięci. Obsługa kart graficznych w porcie AGP 8x jest dziś standardem. Przez mostek południowy ICH5 zainstalowany na laminacie płyta obsługuje 2 kanały PATA i tyle samo SATA - ale bez funkcji RAID. Tak jak inne płyty na układach i865/875 także tutaj zawarto wsparcie dla 8 portów USB2.0, z których 4 umieszczono na krawędzi płyty, a kolejne 2 znalazły się na śledziu wraz z diodami D-Bracked. Na koniec specyfikacji - 5 slotów PCI.

Zintegrowanych komponentów nie znajdziemy na tym budżetowym produkcie zbyt wiele: w wersji płyty Neo-SL układ sieciowy Realtek 8100C 10/100Mbit; dźwięk w standardzie 5.1 obsługiwany przez kodek audio Realtek ALC655.

Płyta posiada tylko 1 powoli ginący port COM. Na krawędzi płyty znalazło się złącze dla wyjścia SPDIF.

Laminat zawiera końcówki do podpięcia tylko 2 wentylatorków. Złącza zasilające płytę to wtyczki ATX i AUX linii 12V.

Na laminacie znalazł się chip nazwany CoreCell. Ma on do spełnienia kilka zadań. Funkcja BuzzFree ma na celu obniżenie hałasu produkowanego przez komputer poprzez zmniejszanie prędkości obrotowej wentylatorków. Dziać się to może w przypadku niskiego obciążenia systemu, gdy dodatkowo obniżane są napięcia zasilające. Ma to skutkować obniżeniem emisji ciepła (PowerPro). Oszczędzanie "energii" ma spowodować przedłużenie cyklu życiowego komponentów komputera (LifePro). Ważną dla overclockerów cechą chipu jest podniesienie potencjału przez automatyczne dobieranie poziomów sygnałów elektrycznych doprowadzanych do pamięci RAM, procesora i portu AGP.

Producent postanowił schłodzić mostek północny 82848P zakładając radiator bez wentylatorka.

Ponieważ pod gniazdem AGP znajduje się wolna przestrzeń nie wypełniona gniazdem PCI (a blokiem zasilającym AGP) wiec port karty graficznej znajduje się na najwyższej dopuszczalnej przez specyfikacje ATX pozycji, mimo obecności jedynie 5 gniazd PCI. W związku z tym karta graficzna niestety znajduje się naprzeciwko gniazd pamięci. Zatrzaski slotów DIMM utrudniają dostęp przez niemożliwość ich pełnego otwarcia.

Gniazda IDE nie są umieszczone przy krawędzi płyty, a w środkowej części płyty, równolegle do dolnej krawędzi. Wymusza to niewygodne ciągnięcie i wyginanie kabli IDE.

Zawartość BIOSu ucieszy amatorów overclockingu. Vcore można podnieść aż do 1,8V, napięcie pamięci do 3,3V a portu AGP do 2,2V. Bardzo wysokie są to więc wartości, mogące jednak przy nieumiejętnym obchodzeniu co nieco uszkodzić. Częstotliwość FSB może mieć maksymalną wartość 500MHz. Pamięci DDR przy FSB 200MHz mogą być taktowane zegarem 133/160 lub 200MHz. Można też ręcznie regulować częstotliwość pracy portów PCI/AGP. IOS zawiera także ciekawą, ale mylącą opcję podniesienia taktowania pamięci do wartości 216, 233, 250MHz. Okazuje się jednak, że jeśli nadamy pamięci jedną z tych częstotliwości to jednocześnie do tego samego poziomu podnosi się synchronicznie częstotliwość FSB (a więc automatycznie podkręci się procesor!). Po prostu chipset nie potrafi nadać wyższego mnożnika częstotliwości pamięci od FBS niż 1:1.

Wracając do układu CoreCell a konkretnie opcji ułatwiającej podkręcanie. BIOS zawiera opcje automatycznego przetaktowanie, podnoszące odpowiednio do wybranego stopnia FSB. Prawidłowe jest tu określenie stopień, albowiem poszczególne opcje nazywane są: Private, Sergeant, Captain, Colonel, General i Commander. Przykładowo opcja General podniosła FSB do poziomu 222MHz, a Colonel to 216MHz. W BIOSie nie zabrakło oczywiście menu monitoringu sprzętowego i możliwości ręcznego dostrojenia timingów pamięci. O przebiegu procedury POST, tak jak w innych płytach MSI informuje system kolorowych diód - D-Bracket. Lampki są zainstalowane na śledziu z dodatkowymi portami USB.

Pudełko zawiera po jednym kablu ATA133 i FDD, oba w formie standardowego kabelka, ale owiniętego ścisłą siateczką. Tym nieco przypominają "okrągłe" kabelki PATA. Nie zabrakło kabli SATA wraz z przejściówką zasilającą dyski twarde SATA. Jest też wspomniany śledź USB2.0 z diodami D-Bracked oraz dodatkowy z wyprowadzeniami audio - zarówno cyfrowymi, jak i analogowymi. Ponieważ testowa płyta była samplem dla prasy więc niestety płytka CD z oprogramowaniem po drodze gdzieś się zagubiła ;) U źródła jednak dowiedziałem się, że seryjny egzemplarz zawiera oprogramowanie do podkręcania systemu z poziomu systemu operacyjnego - CoreCenter, oprogramowanie monitorujące PC Alert 4, Smart Key, menadżer pamięci GoodMem. Jest też program antywirusowy Trend PC-cillin2002 - często spotykany jako dodatek do różnych płyt głównych.

Testy

Jako przeciwnika dla płyty MSI postawiłem płytę Asusa na topowym układzie i875P, dla zbadania jak wielka jest różnica wydajnościowa między systemem z jedno, a dwukanałowym kontrolerem pamięci DDR.

Płyta Asusa znacząco poza możliwościami wydajnościowymi MSI. Oczywiście nie jest to żadną niespodzianką. W trybie niskich detali różnica w szybkości renderingu wynosi 18%, ale w trybie wysokich detali skurczyła się już do 10%. To i tak sporo.

Kolejny test. 3D Mark zareagował na zmianę płyt już nie tak drastycznie jak Quake. Różnica wydajnościowa jest, ale nie tak duża jak w przypadku powyższym. Mieści się ona mniej więcej w przedziale zmiany procesora na dwie - trzy klasy wyższy (P4 2,6 na 3,0GHz).

AquaMark to test mocno zależny od karty graficznej. Tu nie jest tak szybko. Różnica jest stosunkowo niewielka. Jedynie maksymalny chwilowy FPS wyższy na płycie z chipem i875P.

W trzech pierwszych benchmarkach Asus w duecie z i875 rządzi. Szczególna różnica w trzecim teście. Co ciekawe jednak w dwóch ostatnich to MSI wysuwa się na prowadzenie. Test ten nie odwołuje się do pamięci w takim zakresie jak inne programy. Różnica bierze się po części z różnic konstrukcyjnych płyt, a nie prędkości działania chipsetów.

Kolejny przykład na dużą zależność wydajności procesora Pentium 4 od podsystemu pamięci. DualDDR sporo podnosi wydajność.

PC Mark (kliknij, aby powiększyć)

PC Mark szybciej "poszedł" w pierwszym teście programu. Wynika to z powodu omówionego powyżej. Oprócz oczywistego chyba niższego wyniku testu dla pamięci, troszkę gorzej powiodło się też w teście dysku twardego. Wynika to z nieprawidłowego działania opcji akceleracji kontrolera dysków. BIOS płyt głównych z układem ICH5 posiada możliwość uruchomienia szybszego trybu pracy kontrolera. Niestety jego uruchomienia powoduje, że m. in. w DOSie nie są prawidłowo adresowane napędy i źle rozpoznawane z niepełną ich obsługą. Aby umożliwić prawidłową pracę w takim środowisku, można włączyć tryb kompatybilności. Powoduje on wolniejszą pracę. Na płycie MSI "grzebanie" w BIOSie nie powodowało większych różnic wydajności w przeciwieństwie do Asusa, który od razu żwawiej się poczuł. Prawdopodobnie przyszłe BIOSy naprawią ten błąd i będzie już nieco wydajniej. Szczegółowe wyniki z testu dostępne w pliku graficznym.

Trzy pierwsze testy lepiej kolejny raz wypadły na płycie MSI. Wytłumaczeniem jest inna konstrukcja płyty głównej jak i podkręcanie płyty. Wielu producentów nieco zawyża FSB by podnieść wydajność swoich wyrobów. Różnic nie widać w większości "użytecznych" testów czy codziennym użytkowaniu, ale testy niskopoziomowe są bardzo wrażliwe na zmianę taktowania procesora.

Wyraźnie widać różnicę wydajności jaka pojawia się przy próbie przyrównania układu i848 do dwukanałowego i875. Prędkość zapisu spadła dwukrotnie. Widoczne też ogromne opóźnienie powstałe na poziomie kontrolera pamięci.

Podkręcanie

Tak jak w przypadku testu wcześniejszych płyt na układach i865/875, tak i tu dla zbadania podatności płyty na overclocking, a używając procesora z odblokowanym mnożnikiem (konkretnie ustawionym na 8) podnosiłem stopniowo FSB. Nie używałem tu omówionego automatycznego podkręcania, ale zdałem się na własny instynkt. Płytę obsadziłem modułem pamięci GeIL PC4200 (533Mhz DDR) zdolną do pracy z częstotliwością 266MHz! Niestety jej "firmowe" timingi nie są najlepsze 3-4-4-8. No cóż, coś za coś. Możliwości kontrolera, czasy propagacji wymuszają wydłużanie timingów dla spójności i prawidłowego przepływu danych przy tak wysokich częstotliwościach. Pamięci tej nie użyłem podczas normalnych testów ze względu na to, że posiadałem tylko jeden taki moduł, a zdjęte wcześniej wyniki z Asusa były robione w trybie dualDDR na innych pamięciach.

Ale do rzeczy. Płyta nieźle się podkręciła. Uzyskałem w pełni FSB 290MHz. Działała też na 300MHz FSB, ale pokazywały się szybko błędy w obliczeniach programu Prime95. Ale 290MHz to też wynik niezły.

Na koniec jeszcze o firmowym overclockingu. Płyta defaultowo na testowany procesor zamiast równych 200MHz dawała 202,8MHz. W efekcie Pentium4 zamiast częstotliwości 3000MHz miał 3043MHz. Oto dlaczego w testach niskopoziomowych wyrób MSI był tak szybki.

Zakończenie

Płyta MSI wydaje się wyważonym wyrobem. Stabilna, z niezłymi możliwościami overclockingu. O jakości wyrobu może świadczyć wysokie, 290MHz FSB jakie osiągnąłem podkręcając płytę. Na uwagę zasługuje także stosunkowo bogate wyposażenie "pudełkowe". Nieco gorzej jest tylko z wydajnością, ale chęć stworzenia konkurencji dla tanich układów VIA czy SiS wymusiła powstanie układu, który nie tylko byłby tani w produkcji, ale stworzenie gotowego wyrobu, w postaci płyty głównej także nie powinno zbytnio kosztować. Układ i848P sam w sobie można uznać za dosyć udany. Łączy najważniejsze cechy chipów rodziny i865 z prostotą jednokanałowych konstrukcji i845.

Niestety na dzień dzisiejszy cena końcowa płyty MSI nie zachęca do zakupu. 480zł jakie żąda jeden ze sklepów internetowych, w którym znalazłem tą płytę, nie jest dobrą ceną. Za podobną cenę można kupić płyty na dwukanałowym i865PE. W takiej sytuacji płyta główna na układzie i848P jako wyrób low-end wydaje się nieco chybiona. Cóż zapewne to cena tzw. nowości. Jeśli spadnie ona do poziomu 360zł, wówczas płyta Microstara może stać się doskonałą platformą do budowy taniego komputera do wielozadaniowego użytku. Docelowo bowiem płyty na najnowszym chipie Intela staną się następcą wiekowej już rodziny układów Brookdale (i845), jak również i848P będzie musiał konkurować z tanimi wyrobami na konkurencyjnych chipach.

Polub TwojePC.pl na Facebooku

Rozdziały: Następca i845 - recenzja płyty na TPC   Wyświetl komentarze do artykułu »

Sprzęt do testów dostarczyły firmy:
	MSI Polska www.msi-polska.pl