Panasonic TX-32LX70P - test telewizora LCD
Autor: NimnuL | Data: 15/06/07
| |
|
Podczas seansu
Informacja: podczas testów telewizor był podłączany na różne sposoby: do odtwarzacza DVD Denon 1920 za pośrednictwem SCART oraz DVI, a także do komputera przy użyciu przewodu VGA, HDMI oraz Svideo. Do tunera dostarczany był analogowy sygnał telewizji kablowej.
W tym akapicie postaram się Wam przedstawić to jak omawiany tutaj telewizor radzi sobie z codziennymi zadaniami. Po kolei.
(kliknij, aby powiększyć)
Do wyboru mamy kilka zdefiniowanych profili obrazu. W bardzo jasnych pomieszczeniach najlepiej sprawdzi się tryb Dynamiczny lub Automatyczny. Profil Kinowy znakomicie sprawdza się w mocno zaciemnionych pomieszczeniach. W trybie automatycznym uaktywniony jest układ C.A.T.S, który aktywnie reaguje na oświetlenie panujące w otoczeniu i dostosowuje poziom kontrastu, tak by obraz był możliwie najbardziej czytelny. To rzeczywiście działa. Widać jak obraz zmienia się, gdy pokój jest skąpany w promieniach słonecznych i gdy żaluzje zostaną zaciągnięte.
(kliknij, aby powiększyć)
Faktycznie dzięki matrycy IPS-Pro udało się uzyskać rewelacyjne kąty widzenia. Spadek jasności zauważalny jest dopiero przy bardzo dużych odchyleniach na boki. W praktyce i tak nikt pod takim kątem nie będzie oglądał filmów. Podobnie jest z kątami w pionie. Warto zauważyć, że obraz nie zmienia się w tzw. negatyw nawet przy kącie bliskim 180 .
(kliknij, aby powiększyć)
Wiele osób może się jednak zawieść na tym, że nie wykorzystamy pełnej rozdzielczości matrycy przy połączeniu PC. Maksymalna rozdzielczość jaką uda się puścić na wejście VGA to XGA (skompresowane SXGA), czyli nie więcej jak 1280x1024. Obraz można jednak rozciągnąć do proporcji 16:9, choć oczywiście spadek jakości będzie zauważalny. Jednak nie ma się czym przejmować. Gracze chcąc skorzystać z natywnej rozdzielczości matrycy będą musieli podłączyć np. konsolę do portu HDMI.
Za podświetlenie obrazu odpowiedzialnych jest aż 18 lamp fluorescencyjnych. Na skutek tego równomierność podświetlenia matrycy jest bardzo dobra. Nawet podczas oglądania statycznych, jednokolorowych obrazów nie sposób doszukać się jaśniejszych, bądź ciemniejszych obszarów.
(kliknij, aby powiększyć)
Powyższe zdjęcie tylko w niewielkiej części pokazuje piękno kolorów jakie wyświetla telewizor Panasonic. W rzeczywistości jest znacznie lepiej. Głębia kolorów oczarowuje, a jednocześnie jasne i ciemne szczegóły o podobnych kolorach (np. źdźbła trawy, włosy, liście) nie są gubione. Bardzo dobrze prezentuje się także dynamika obrazu. Telewizor jest w stanie wyświetlić jednocześnie zarówno szczegóły w światłach jak i cieniach przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego kontrastu. Czerń nie jest tu jednak idealna, choć niewiele jej brakuje. Właściwie tylko w ciemnym pomieszczeniu widać, że obszary, które powinny być całkowicie czarne, są delikatnie podświetlone. Ostrość obrazu jest natomiast idealna. Całkiem przyzwoicie prezentuje się również wyświetlanie tradycyjnej telewizji w rozdzielczości PAL. Obraz jest gładki, bez widocznych artefaktów. Oczywiście skalowanie obrazu pociąga za sobą spadek ostrości, jednak nie tak duży jak się tego spodziewałem.
Fajną funkcją jest automatyczne dostosowywanie proporcji ekranu. Opcja ta działa bardzo sprawnie. Telewizor automatycznie wykrywa w jakich proporcjach nadawany jest sygnał video i odpowiednio rozciąga obraz. Dzięki temu cała powierzchnia ekranu będzie w pełni wykorzystana, choć czasami kosztem złych proporcji obrazu. Z drugiej strony do obrazu 4:3 rozciągniętego do proporcji 16:9 nie trudno się przyzwyczaić.
Zamontowane pod ekranem głośniki stereo wyglądają niepozornie, jednak swoje zadanie spełniają nawet z nawiązką. Oczywiście nie można spodziewać się po nich brzmienia jak w kinie domowym. Pomimo tego, że jest to konstrukcja jednodrożna, a ich moc wynosi 2x10W z powodzeniem radzą sobie z codziennymi zadaniami. Dźwięk jest czysty, bez istotnych zniekształceń nawet podczas dużego wysterowania. Tony niskie są dobrze wyczuwalne, jednakże z suwakiem basu nie należy przeholować, bo dźwięk utraci klarowność. Dodatkowo opcja dźwięku przestrzennego spełnia swoje zadanie. Powoduje pozorne rozdzielenie źródeł, przez co mamy wrażenie, że głośniki są mocno oddalone od telewizora. Oczywiście funkcja ta wprowadza zauważalne zniekształcenia i zmiany w dźwięku. Jednak coś za coś. Aby uzyskać pełne wrażenia dźwiękowe podczas seansu warto zaopatrzyć się w głośniki podłogowe. Natomiast do seriali czy innych programów telewizyjnych, te wbudowane w telewizor powinny wystarczyć.
Od momentu naciśnięcia przycisku zasilania do pojawienia się obrazu na ekranie mija blisko 10 sekund. Czas potrzebny na wyłączenie telewizora wynosi natomiast niecałą 1. sekundę. Przełączanie pomiędzy programami trwa blisko 1s, w tym czasie obraz będzie czarny.
Bardzo istotną sprawą jest również łatwość obsługi sprzętu, a ta w przypadku omawianego tu telewizora jest wyśmienita. Dowodem na to jest fakt, że 50. letni mężczyzna, nie obeznany z nowoczesnym sprzętem AV bez trudu zaprogramował i posortował programy telewizyjne oraz dostosował wszystkie istotne ustawienia bez żadnej pomocy ze strony instrukcji obsługi.
|
poprzednia strona (Cechy wewnętrzne) 
