Test: Pentium 4 Prescott na tle innych

Intel już od dawna zapowiadał, że Prescott będzie zawierać ulepszenia podnoszące wydajność w działaniach wielowątkowych, dzięki kolejnej generacji HyperThreadingu. HT jako pochodna SMP (Symmetrical MultiProcessing) daje tę przewagę nad układami tradycyjnymi, że różnicę w działaniu takiego systemu możemy odczuć uruchamiając jednocześnie dwie wymagające dużej mocy obliczeniowej aplikacje. W normalnych warunkach jednak nie zobaczymy różnicy, bo popularne programy domowego użytku nie są przygotowne do pracy na platformie wielowątkowej, a tym bardziej nie doczekaliśmy się większej ilości optymalizacji w kierunku samego HT.

By dowiedzieć się czy i o ile sprawniej działa HT w Prescottcie, test przeprowadziłem korzystając z pomocy dwóch programów. Jako "tło" służył WinRAR kompresujący 400MB plik. Dodatek stanowiły uruchamiane różnego typu aplikacje, które miały zbadać wydajność sprzętu w trybie wielowątkowym.

Na pierwszy ogień idzie Quake3. Widać, że Prescott lepiej sobie poradził od Northwooda. Mimo, że w testach wcześniejszych - jednowątkowych Prescott w Q3 był wolniejszy, to teraz przyspieszył. Potwierdza to dalsza część tabelki. Po wyłączeniu HT Northwood ponownie jest szybszy, a Prescott wydajniej działa w środowisku wielowątkowym.

PC Mark składa się z kilku typów testów. W zależność od rodzaju podtestu aktualnie działającego, procesory różnie reagują na tryb wielowątkowy. Kompresja audio sprawniej przebiega na Northwoodzie, a obliczenia matematyczne to domena nowej edycji procesora P4. Widać też wyraźnie jak spada wydajność systemu po wyłączeniu HT - gdy Prescott traci rozpęd.

Kolejny raz sytuacja się powtarza. HT w Prescottcie działa wydajniej, kiedy Northwood jest wyraźnie zajęty. Wyłączenie HT odwraca sytuację.

SuperPi nie przynosi rewelacji. Program lepiej zawsze działa na Prescottcie i tak już zostaje, nawet bez HyperThreadingu.

English Translator i WinRAR to niezbyt miła kombinacja dla procesora z HT. Mamy doskonały przykład tego, że HT nie zawsze przyspiesza działanie komputera. Co prawda bez współbieżności wielowątkowej komputer był wyraźnie "zmulony" i ociężale reagował na polecenia, ale tłumaczenie tekstu przebiegło dużo szybciej przy sprzęcie bez, niż z aktywnym HT. Może dziać się tak w ze względu na jednoczesną próbę użycia tych samych jednostek procesora przez dwa wątki, ich złą synchronizację, niewłaściwy przydział czasu procesora.

Widać wyraźnie, że HyperThreading zaimplementowany w Prescottcie działa sprawniej niż w procesorze na jądrze Northwood. Obecnie niemal żadne programy nie korzystają z rozkazów SSE3, gdzie znalazły się dwa rozszerzenia odpowiedzialne za sprawniejsze działanie trybu SMT. A jednak, niektóre programy które pojedynczo lepiej działają na Northwoodzie, w wymagającym wielowątkowym środowisku mniej tracą na szybkości działania, jeśli są uruchamiane na zmodernizowanym procesorze NetBurst. Odpowiednia implementacja SSE3 na pewno jeszcze poprawi wydajność.

HT z każdą chwilą zdobywać będzie coraz silniejszą pozycję. Ulepszone w Prescottcie mechanizmy na pewno dadzą powód do jego dalszego rozwoju technologii i coraz lepszych implementacji. Pozornie w niektórych przypadkach niewielka różnica wydajności programów działających bez i z HyperThreadingiem dała się odczuć w maszynie testowej. Bez HT komputer był bardzo ociężały (gdy w tle działał WinRAR) i okropnie długo reagował na polecenia. Z HT maszyna działała szybko i zachowywała się jak system bez działających jednocześnie, a wymagających mocy obliczeniowej programów. HT Prescotta to potężne narzędzie. Pozostaje kwestia umiejętnego wykorzystania potencjału.

poprzednia strona (Testy, benchmarki...)    -   następna strona (Podkręcanie i... "grzanie")

Polub TwojePC.pl na Facebooku

Rozdziały: Test: Pentium 4 Prescott na tle innych    »  Prescotta czas poznać  »  Testy, benchmarki...  »  Testy HyperThreading  »  Podkręcanie i... "grzanie"  »  Podsumowanie  »  Kliknij, aby zobaczyć cały artykuł na jednej stronie Wyświetl komentarze do artykułu »