Naukowcy z Uniwersytetu Yale poinformowali, że udało im się stworzyć pierwszy w pełni działający procesor kwantowy. Dwukubitowy układ jest w stanie poprawnie wykonywać najprostsze obliczenia i algorytmy. Według naukowców ich osiągnięcie to pierwszy krok w kierunku budowy komputera kwantowego. W odróżnieniu od obecnie używanych procesorów, które przechowują informację w formie bitów o wartości 0 lub 1, procesor kwantowy posługuje się kubitami (bitami kwantowymi), które mogą przechowywać wartości 0 i 1 jednocześnie. Pomimo, że opracowany chip jest w stanie wykonywać tylko najprostsze operacje, to jednak według naukowców jest dowodem na to, że produkcja komputerów kwantowych wcale nie musi być odległą przyszłością.
K O M E N T A R Z E
Nie wiem co to oznacza, ale kiedyś czytałem (autor: Pandora | data: 30/06/09 | godz.: 13:13) że nad tym pracowali i było to ważne. Więc się cieszę :)
... (autor: doxent | data: 30/06/09 | godz.: 13:43) kiedyś podobno powstał jakiś izraelski optyczny o niesamowitych możliwościach obliczeniowych i od 5 lat słuch po nim zaginął.
pewnie (autor: maw136 | data: 30/06/09 | godz.: 14:03) wojsko położyło swoje niecne paluszki na tych teraflopsach ;)
@doxent - a tam zaraz słuch zaginął :) (autor: Mcmumin | data: 30/06/09 | godz.: 14:06) Zapewne dzielnie służy bezpieczeństwu narodowemu.
NO I CO Z TEGO? (autor: wyczek | data: 30/06/09 | godz.: 14:12) Będzie tak samo jak z komputerami optycznymi które opracowano kilka lat temu (był nawet o tym news na tym TwojePC lub Frazirze) ale tak jak pisze przedmówca sprawa została uciszona!
Dla niezorientowanych przypominam informacje o tym DZIAŁAJĄCYM w pełni kompletnym komputerze:
Rozmiary konwencjonalnego: 40x30x7cm (tak na oko) i szybkość 1000 (1 tysiąc) razy większa niż odpowiedników dostępnych w sprzedaży. Dodatkowo komputer nie wydzielał ciepła ponieważ nośnikiem danych w komputerze optycznym jest foton a nie elektron.
Oprócz tego uwzględniając że był to pierwszy działający model można przypuszczać że szybko zrobiliby postępy i różnica szybkości pomiędzy konwencjonalnymi byłaby jeszcze większa (to tylko moje wnioski).
Aha i jeszcze jedno (autor: wyczek | data: 30/06/09 | godz.: 14:19) W tamtym okresie gdy się dowiedziałem o w pełni sprawnym komputerze optycznym dziwiły mnie plany na przyszłość firm typu Intel, AMD o wprowadzaniu kolejnych generacji procesorów szybszych od poprzedników w postępie zgodnym z "prawem Moore'a" i jakiejkolwiek obawy o utopienie miliardów w inwestycje w "nowe technologie" takie jak zejście z procesem produkcyjnym z 90 na 65nm itp.
Teraz jest jasne dlaczego. Po prostu wiedzieli że komputery optyczne NIE ZOSTANĄ DOPUSZCZONE do sprzedaży.
wyczek <- nie wymyślaj na siłę teorii spiskowych. (autor: Rhobaak | data: 30/06/09 | godz.: 15:13) Technologia optyczna nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięta, skala integracji jest stanowczo zbyt mała. W niektórych zastosowaniach osiągnięto juz pewne sukcesy (np. switche optyczne), ale do komputerów optycznych na biurkach dzieli nas kilkadziesiat lat. To, że ktoś parę lat temu zaprezentował prototyp to żadna rewelacja, bo takie powstawały już w latach 90.
wyczek (autor: morgi | data: 30/06/09 | godz.: 15:23) A co silicon juz nie daje rady? Ostatnio ma sie dobrze i jeszcze wiele lat pobedzie.
Przestańcie pleść bzdury (autor: ligand17 | data: 30/06/09 | godz.: 16:16) Zbyszek: zamiast przepisywać za CDRInfo, może podałbyś jakiegoś linka do publikacji naukowej, gdzie jest opisane co i jak? Bo na razie sobie tylko dywagujemy.
Reszta, która "kiedyś czytałem", "ktoś mówił": jak na razie nikomu nie udało się zbudować układu kwantowego, na którym można byłoby wykonywać seryjne obliczenia. Było kilka prób (w jedną z nich mój promotor miał swój wkład) - z NMRem, z atomem wapnia w pułapce jonowej, z cząstkami dwuatomowymi, ale prezentowane były one jako "studium przypadku" i potwierdzenie, że teoretycznie można zbudować "działający" układ kwantowy. "Działający" to znaczy taki, który potrafi wykonać jeden lub kilka cykli obliczeniowych, zanim próba odczytania wyniku nie wprowadzi na tyle dużej dekoherencjii, że układ traci informacje, które przechowywał.
O, już mam (autor: ligand17 | data: 30/06/09 | godz.: 16:27) Oto linka do abstraktu oryginalnego artykułu: http://www.nature.com/...rent/abs/nature08121.html
Wynika z niego, że nie posunęli się dalej, niż konkurencja "optyczna" tzn. uruchomili algorytm Deutscha-Jozsy i wyszukiwanie Grovera. Poprzez zastosowanie nadprzewodnika uzyskali stosunkowo długie czasy koherencji i dobrze splątane stany, ale i tak daleko im jeszcze do jakiegokolwiek zastosowania masowego.
"0 i 1 w tym samym czasie" (autor: Sajron | data: 30/06/09 | godz.: 16:37) buhehehe Zbyszek!
zjawisko superpozycji kwantowej nie podlega czasowi. idz się doucz lepiej.
w 2006 czy 2005 roku (autor: mandred | data: 30/06/09 | godz.: 18:49) była informacja o stworzeniu tranzystora z jednego atomu. I co? I nic o tym nie słychać do tej pory.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 30/06/09 | godz.: 20:14) Mam wrażenie, że to Ty się powinieneś douczyć. Co prawda informatyką kwantową zajmowałem się trochę na końcu studiów magisterskich i na początku doktoranckich, ale AFAIR to w niektórych przypadkach możesz stan układu rozważać jako superpozycję dwóch umownych stanów 0 i 1 na zasadzie:
|x> = P0 |0> + P1 |1>
a czynniki P0 i P1 utożsamiać z prawdopobieństwem znalezienia się układu odpowiednio w stanach |0> i |1>. Poprawcie mnie, jeśli się mylę, ale coś mi świta, że to właśnie było jednym z kluczowych elementów algorytmu Shore'a.
@mandred: czytałeś, co napisałem powyżej czy tylko piszesz, żeby zaistnieć?
ligand17 (autor: Sajron | data: 30/06/09 | godz.: 22:55) stan 0 i 1 może istniec jedynie w sytuacji kompletnego odizolowania od otoczenia, jakakolwiek interferencja powoduje dekoherencje stanu. a coś co nie ma interefencji z otonieniem nie może podlegac czasowi.
Sajron (autor: ligand17 | data: 30/06/09 | godz.: 23:00) nieprawda.
Primo: wybór stanu |0> i |1> (lub 0 i 1, żeby nie silić się na uczynienie z nich stanów czystych) może zależeć od konkretnej sytuacji i nie jest ustalony z góry.
Secundo: istnieje coś takiego jak swobodna ewolucja oraz fluktuacje, które powodują, że nawet, jeśli układ jest odizolowany, to jego stan może się zmieniać. Przykład: cząsteczka wieloatomowa w próżni albo fala elektromagnetyczna. To są podstawowe zasady mechaniki kwantowej. Doucz się trochę.
ligand17 (autor: Sajron | data: 30/06/09 | godz.: 23:11) ale jeśli qubit znajduje się w stanie 0 i 1 to co powoduje wybór konkretnego stanu jeśli prawdopodobieństwo zajścia stanu 0 i 1 jest takie same? dla mnie to zjawisko jest niewytłumaczalne na gruncie empirii.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 1/07/09 | godz.: 00:14) bo tu nie chodzi o wybór konkretnego stanu, tylko właśnie o prawdopodobieństwo znalezienia układu w danym stanie. W przypadku, który opisujesz, po prostu dostaniesz informację, że układ z takim samym prawdopodobieństwem znajdzie się w stanie 0, jak i 1. I to jest odpowiedź na pytanie. Tak jest to chyba realizowane w algorytmie Shore'a.
ligand17 (autor: Sajron | data: 1/07/09 | godz.: 00:49) a o co tu chodzi jak nie o wybór konkretnego stanu? jeżeli masz informacje że prawdopodobieństwo zaistnienia stanu 1 jest takie samo jak 0 to zjawisko te nie mozna opisac matematycznie. żaden algorytm Shore'a tego nie wyjaśnia.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 1/07/09 | godz.: 07:38) Właśnie tu nie chodzi o wybór konkretnego stanu. W informatyce kwantowej, w przeciwieństwie do klasycznej, chodzi o informacje, które niesie ze sobą układ w dowolnym stanie - różnym od stanu 0 czy 1. Oczywiście, że algorytm Shore'a tego nie wyjaśnia - on to wykorzystuje.
Jeżeli masz cykl operacji i na jego końcu oczekujesz informacji w formacie zerojedynkowym, to komputer kwantowy nie jest Ci do tego potrzebny. Ba, najprawdopodobniej będzie ten cykl operacji wykonywał znacznie dłużej, niż klasyczny. Potęga informatyki kwantowej tkwi w tym, że istnieją gotowe algorytmy, które, poprzez wykorzystanie właściwości zjawisk kwantowych, umożliwiają zredukowanie liczby operacji wymaganych do otrzymania wyniku o rzędy wielkości. Tak jest właśnie ze wspomnianym algorytmem Shore'a do faktoryzacji dużych liczb.
Doucz się.
Ale wy porodukujecie (autor: AZet | data: 1/07/09 | godz.: 09:15) tych teorii spiskowych, jak krowa łajno.
Taka sama ilośc i taka sama jakość ;)))
ligand17 (autor: Sajron | data: 1/07/09 | godz.: 11:04) ale nie możesz okreslic jaki będzie rezultat dekoherencji a jedynie możesz ustalic rozkład jego prawdobodobienstwa . aby mozna było wykonywac operacje qubit musi obrac konkretny stan 0 lub 1
@Sajron (autor: ligand17 | data: 1/07/09 | godz.: 11:32) Powtórzę: doucz sie.
Rezultat dekoherencji jest jeden - zniszczenie qubitu. To, o czym myślisz to rezultat ewolucji układu. I tutaj dopuszczam wszystkie wartości; najwyżej zrzutuję je na stan |0> lub |1> i będę miał informację, których potrzebuję. Ale więcej informacji mogę otrzymać, badając sam stan układu (nierzutowany).
tak (autor: Sajron | data: 1/07/09 | godz.: 12:58) tylko że rezultatem zniszczenia qubita jest powstanie konkretnego stanu 0 lub 1. zatem nie możesz twierdzic że zbadałes stan układu i masz informacje odnośnie kieruknu dekoherencji.
Nie (autor: ligand17 | data: 1/07/09 | godz.: 13:54) Jeżeli niszczysz qubit to niszczysz informację, którą on przechowywał. Nie powstaje żaden stan 0 ani 1.
ale (autor: Sajron | data: 1/07/09 | godz.: 17:19) ja nie chce niszczy qubita chce tylko wyprowadzic go ze stanu dwuznacznosci.
powiedz mi jaki mechanizm decyduje że przybiera on wartośc 0 lub 1 skoro prawdopodobniensto obu przypadków jest takie samo.
Hi mr Sajron (autor: havik | data: 1/07/09 | godz.: 19:11) Ja byc powazna Investora z Krzemowa Dolina. Ja klaniac sie nisko Mr Sajron. Ja przeczytac wszystkie posty Mr Sajrona i dość do wniosku ze ja powinien zwolnic all Indziniers. Ja chcieć zatrudnić Pana Mr Sajron. Ja byc zdania że Pan jest madrzejsza od nich wszystkich. Ja być zdania ze Pan moze zaprojektować nowa genialna procesora. Ja podziwiać Pana. Ja wszystkim moim pracownikom z research department kazać czytać Pana posty i uczyć sie.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 2/07/09 | godz.: 01:28) Po co chcesz wyprowadzać qubit ze stanu pośredniego? Ja właśnie chcę, żeby on byl w stanie pośrednim, bo na takim stanie mi zależy - wtedy właśnie mogę wykorzystać możliwości, jakie daje informatyka kwantowa.
Poza tym dlaczego uważasz, że prawdopodobieństwo dla obydwu przypadków (0 i 1) jest takie same?
ligand17 (autor: Sajron | data: 2/07/09 | godz.: 18:44) po to żeby można było wykonac obliczenia. stan superpozycji w której się znajduje qubit jest jedynie stanem abstrakcyjnym, żeby wykonac jakakolwiek operacje qubit musi przyjąc wartosc 0 lub 1. wyniki są generowane probablistycznie a to oznacza że nie dojdziesz dokładnie jak taki procesor wyliczył dane bo qubit będąc w stanie pośrednim ma takie same prawdopodobieństwo przeskoczenia na 0 jak i na 1.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 2/07/09 | godz.: 20:51) Głupoty wypisujesz. Doucz się mechaniki kwantowej i dopiero potem wdawaj się w dyskusje.
"stan superpozycji w której się znajduje qubit jest jedynie stanem abstrakcyjnym" - nieprawda.
"eby wykonac jakakolwiek operacje qubit musi przyjąc wartosc 0 lub 1" - nieprawda
"wyniki są generowane probablistycznie" - nieprawda
"nie dojdziesz dokładnie jak taki procesor wyliczył dane" - nieprawda
"qubit będąc w stanie pośrednim ma takie same prawdopodobieństwo przeskoczenia na 0 jak i na 1" - nieprawda.
HAVIK (autor: pitero | data: 3/07/09 | godz.: 02:14) uśmiałem się do łez - dzięki stary!
@Sajron (autor: ligand17 | data: 3/07/09 | godz.: 08:52) "rencę" mogą opadać Tobie. Mnie opadają ręce, jak czytam Twoje wypociny. Widać, że nie wiesz, na czym polega informatyka kwantowa i jeszcze w dodatku jesteś zadowolony ze swojej ignorancji. Dopóki nie nauczysz się podstaw mechaniki kwantowej, to nie mamy o czym rozmawiać.
ligand17 (autor: Sajron | data: 3/07/09 | godz.: 10:36) a co masz na myśli mowiąc żebym nauczył się podstaw mechanki kawntowej? przecież zjawiska które się dzieją na poziomie kwantowym są niedeterministyczne, a to oznacza że nie da się wyjaśnic dlaczego qubit przeskoczył nie na 0 a na 1.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 3/07/09 | godz.: 11:26) Słuchaj, czekoladowy nosku. Przez ostatnie 20+ komentarzy staram Ci się wyjaśnić, że nie masz racji, że zjawiska kwantowe są deterministyczne, że qubit może być w innym stanie, niż 0 lub 1. Ale Ty ciągle się upierasz przy klasycznym obrazku zerojedynkowym, którego w informatyce kwantowej się nie stosuje. Poucz się mechaniki kwantowej to zaczniesz (albo i nie) rozumieć jej podstawy i dopiero wtedy zacznij się wypowiadać w temacie.
ligand17 (autor: Sajron | data: 3/07/09 | godz.: 11:58) jako to zdeterminowane? nie gadaj mi tu bzdur.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 3/07/09 | godz.: 12:29) Oczywiście, że zdeterminowana. Sam nie gadaj bzdur. Możesz wyznaczyć ewolucję czasową układu kwantowego przy pomocy odpowiedniej wersji/pochodnej równania Schroedingera.
ale co ty mi tu gadasz (autor: Sajron | data: 3/07/09 | godz.: 13:32) jaka ewolucja?, mechanika kwantowa operia się na procesie losowości więc nie ma mowy o jakimkolwiek determinizmie
@Sajron (autor: ligand17 | data: 3/07/09 | godz.: 14:29) OK, masz trochę racji - pod koniec ewolucji qubit może być jedynie w stanie 0 lub 1. Przepraszam za wprowadzenie w błąd. Natomiast w trakcie ewolucji może przyjmować dowolny stan pomiędzy 0 i 1. I nie ma w tym żadnej losowości, bo prawa ewolucji układu jesteśmy w stanie opisać równaniami matematycznymi (w zależności od o układu będącego qubitem będzie to inna wariacja równania Schroedingera).
ligand17 (autor: Sajron | data: 3/07/09 | godz.: 15:33) mylisz wszystko! qubit może byc jedynie w stanie superpozycji a to oznacza że przyjmuje on wartosc 0 jak i 1 rówolegle!
to pomiar jego niszczy superpozycje dzieki czemu przybiera on wartosc 0 albo 1. qubit interferuje z otoczeniem co powoduje wyzwolenie go ze stanu 01. i teraz najważnniejsza sprawa. otóż qubit interferuje z prawdopodobieństwem równym 50% dla obu przypadków 0 i 1. Zatem żadne równie matematyczne nie jest w stanie tego fenomenu opisac . matematycznie to możesz jedynie ustalic wartosc jego prawdopodobienstwa ale nie ustalisz dokładnie kierunku przeskoku kwantowego po zniszczeniu qubita.
ligand17 (autor: Sajron | data: 5/07/09 | godz.: 19:57) a znasz eksperyment z kotem Schroedingera który jest żywy i martwy równocześnie? zjawisko niewytłumaczalne na gruncie ludzkiego rozumowania.
@Sajron (autor: ligand17 | data: 6/07/09 | godz.: 13:03) Oczywiście że znam. Kot wcale nie jest żywy i martwy równocześnie. I jest to doskonale wytłumaczalne na gruncie ludzkiego rozumowania.
może (autor: matrix0123456789 | data: 7/07/09 | godz.: 10:55) Może zrobią koprocesory kwantowe: główny procesor tranzystorowy a na karcie rozszerzeń kwantowy.
D O D A J K O M E N T A R Z
Aby dodawać komentarze, należy się wpierw zarejestrować, ewentualnie jeśli posiadasz już swoje konto, należy się zalogować.
