Warszawa - 21 maja, 2002 - Pęka lustro. Grube stalowe drzwi zamykają się z głuchym trzaskiem. Słychać urywany szept: "Oni nas zamykają." To nie tylko przerażenie odbijające się w oczach Jodie Foster powoduje dreszcz, ale także dźwięk jej urywanego oddechu - przenikliwy, ostry szept, który dociera aż do głębi. Azyl (tytuł oryginalny: Panic Room) stał się filmem #1 w Stanach Zjednoczonych, gdzie zarobił 58.8 milionów dolarów już w 10 dni od premiery. Widzowie nazwali go "przerażającym filmem," oraz "najlepszym thrillerem ostatnich lat." Złowróżbne dźwięki i muzyka sprawiają, że Azyl wciąga i przeraża. Szczegółowo opracowana ścieżka dźwiękowa została cyfrowo nagrana i przetwarzana przy wykorzystaniu dysków twardych firmy Seagate. Najchętniej wykorzystywane dyski twarde firmy Seagate w Hollywoodzkich studiach umożliwiają twórcom dźwięku przejęcie całkowitej kontroli nad każdym jękiem, płaczem, echem, turkotem lub przyspieszonym biciem serca.
W filmie wyprodukowanym przez Columbia Pictures oraz Sony Pictures grają: Jodie Foster, Kristen Stewart, Forrest Whitaker, Dwight Yoakam oraz Jared Leto. Film opowiada historię kobiety i jej córki zamkniętych we własnym domu przez bezlitosnych bandytów. W jaki sposób Hollywood wykorzystuje dźwięk aby grać na emocjach widzów? Reżyser filmu Azyl, David Fincher (Seven, The Game, Fight Club) zwrócił się o pomoc do nominowanego do Oscara twórcy dźwięku Rena Klyce'a (Fight Club, The Game, Seven) oraz jego zespołu, w skład którego wchodził między innymi Eric Dachs.
"Azyl jest jednym z pierwszych filmów, których produkcja oparta była na zapisie na dyskach twardych - dzięki temu cały proces był szalenie płynny," powiedział Klyce. Każdy dźwięk był nagrywany bezpośrednio na dysk twardy - wiele z rzeczywistego planu - a później zachowywany na serwerze, przygotowywany i edytowany na cyfrowej stacji roboczej audio, aż w końcu ostatecznie zmiksowany i ponownie nagrany na inny system wykorzystujący dyski twarde. Dyski twarde okazały się również bardzo elastycznym narzędziem w po-produkcyjnym cyklu tworzenia filmu.
"Azyl był niezwykły," powiedział Dachs. "Zbudowany na kształt zbiornika. Niektóre ścieżki dźwiękowe wydają się błahe, ta jednak brzmiała tak, jaki był sam azyl: wielki, pusty i przerażający - z wieloma naturalnymi pogłosami. Przy tworzeniu ścieżki dźwiękowej korzystaliśmy ze zbiorników propanu, młotów dwuręcznych, wierteł, szkła oraz wielu innych przedmiotów rozrzuconych po domu."
Poszczególne klatki filmu były zapisywane na Macintosh iBook a później synchronizowane z dźwiękami z rzeczywistych ujęć. "Jeśli chcieliśmy stworzyć dźwięk wydawany przez powoli poruszone zgrzytliwe pokrętło w drzwiach przez Forresta Whitakera," powiedział Dachs, "mogliśmy załadować tę scenę na iBook i obserwować ruchy Forresta podczas tworzenia i nagrywania dźwięku. To była niezwykła sytuacja dla zespołu dźwiękowców."
"Staraliśmy się zbudować dźwięk w taki sam sposób jak charakter domu w filmie," powiedział Klyce. "Pewnego dnia nasz zespół chodził po całym domu i uderzał we wszystkie powierzchnie, które brzmiały interesująco. Nagraliśmy więc niesamowite dźwięki szkła, metalu oraz drewna znajdujących się w domu. Nagranie - po kilku przeróbkach i edycjach - jest wykorzystane w jednej z ostatnich scen filmu i niezwykle pomaga w jego urzeczywistnieniu."
Klyce, Dachs, Malcolm Fife oraz Luke Dunn-Gielmuda spędzili 14 dni na tworzeniu ścieżki dźwiękowej na planie wraz z John Roesch oraz Alyson Moore. W sumie zespół nagrał niemal 4,000 oddzielnych ujęć. "Z dźwiękiem nagranym na dyski twarde przerobiliśmy wiele materiału w krótkim czasie. Jeśli musielibyśmy przetwarzać dźwięk z taśmy, nigdy nie przebrnęlibyśmy przez te wszystkie ujęcia - z pewnością pominęlibyśmy wiele możliwości," powiedział Dachs.
"Ze względu na dużą pojemność dysków twardych nie musieliśmy rezygnować z części pracy w trakcie procesu kreacji," potwierdza Dachs. "Ren stworzył kilka dźwięków dla drzwi azylu przy pomocy różnych rodzajów metalu i pneumatyki - brzmiały świetnie ale w końcu stwierdził, że są zbyt mocne dla drzwi. Zachowaliśmy jednak te dźwięki i częściowo wykorzystaliśmy je później przy sekwencji pożaru. Nie ma ustalonej kary za próbowanie wielu różnych idei."
Klyce użył również syntezatora wykorzystującego dyski twarde do kreacji dźwięków. Wziął na przykład proste nagranie deszczu, załadował je do syntezatora, obniżył nieznacznie wysokość tonu, przefiltrował i dodał pogłos. "W rezultacie powstał kompletnie nowy ton, który ani trochę nie brzmiał jak deszcz," powiedział Klyce. "Subtelnie zwiększał on napięcie podczas bardziej intensywnych scen. Słuchacze mogą w rzeczywistości nie słyszeć tego typu dźwięków, po prostu nagle poczują niepokój i nie będą nawet wiedzieli dlaczego."
K O M E N T A R Z E
a Ty co dzisjaj "paliles"??? (autor: speed-brak rejestracji | data: 22/05/02 | godz.: 04:43) co to ma byc???????? moze jestem przemeczony:)))
To jakieś jaja? (autor: PaWiAn | data: 22/05/02 | godz.: 10:33) Ktoś ci wrzucił "UFO" do porannej kawy
ehh (autor: Neon-brak rejestracji | data: 22/05/02 | godz.: 12:48) dostali kase to jest i news "sponsorowany"...
baracuda (autor: wojtek-brak rejestracji | data: 22/05/02 | godz.: 15:46) co wy,to nie jest tekst sponsorowany :-)
a tak na marginesie to seagate nie sa takie złe
D O D A J K O M E N T A R Z
Aby dodawać komentarze, należy się wpierw zarejestrować, ewentualnie jeśli posiadasz już swoje konto, należy się zalogować.
